Gisteren kreeg ik de melding dat we 300.000 stappen hebben gezet, mijlpaaltje!

Vannacht heerlijk geslapen in de chambre d'hotes. Het ontbijt stond klaar. Zelfgemaakte vijgenjam en abrikozenjam. Die laatste doet me denken aan de abrikozenjam op "Lavau", bij Vries en Anita afgelopen zomer.

Als we een blik naar buiten werpen blijkt het te regenen; dus gelijk alle regenmaatregelen nemen; regenbroek, hoes over de rugzak en ik klem mijn gifgroene pluutje vast aan een riempje van mijn rugzak zodat ik hem, net als gisteren, niet vast hoef te houden, en dus de handen vrij heb voor de wandelstokken. Madame zwaait ons uit!

Het is zeker 15 graden kouder dan 2 dagen geleden. We lopen een stukje over de weg en schieten dan een dennenbos in.
Het is, ondanks de regen, goed te belopen. Dan zien we een pelgrim tevoorschijn komen. Een Duitser. We maken een praatje. Hij heeft de afgelopen week enorme regen gehad. Pelgrims: het is één grote familie. Zie je iemand met een grote rugzak dan hoef je niets meer uit te leggen. Wij gaan naar waar hij vandaan komt, hij gaat naar de abdij in Saint-Sever waar wij vandaan komen.

Foto's worden niet veel gemaakt, door de regen. Wanneer we Mont-de-Marsan binnenwandelen gaan we de verkeerde kant op. Voor de eerste keer probeer ik Google maps, en jawel, een vriendelijke stem vertelt ons dat we echt fout zitten. We lopen de goede kant op en staan uiteindelijk voor de herberg. De sleutel moeten we aan de overkant halen bij een Aziatische supermarkt waar we gelijk boodschappen doen.

De herberg is een voormalig badhuis. De overnachting is op basis van een donativo; je mag geven wat je vindt dat de overnachting waard is. Als we binnenkomen staan we in een grote keuken. Aan de zijkant de gang waaraan een toilet en 2 douches. Wat verder 1 stapelbed en 2 enkele bedden in één ruimte, en in 2 aparte "cellen" ook ieder één bed. Ha, wij kiezen ieder voor een cel. We slapen apart maar ook niet bij anderen!

Na de lunch, Frank heeft eieren gebakken, gaan we het stadje in. Het oude deel is leuk, maar uitgestorven. Het is immers zondag, en het regent nog steeds. Teruggekomen van het rondje zitten we net als 3 Fransen binnenkomen. Ze hebben nog geen meter gelopen maar starten vanaf hier hun Camino. Ze zijn erg aanwezig. Als ik me na mijn douche verder aan wil kleden in mijn "cel", gelukkig ben ik al geheel "bedekt", staan ze ineens alle 3 in mijn territorium.
Verdikkie, ik wil even wat privacy , maar ik krijg ze niet weg.
Ze praten door elkaar, willen van alles weten en door die kakofonie aan herrie snap ik er niets meer van.
Uiteindelijk roep ik met de handen in de lucht dat ik naar "mon mari" ga, en dan verontschuldigen ze zich.

Frank maakt hamburgers met erwtjes en een yoghurtje na. O, en bij de borrel pinda's. Soms heb je behoefte aan zout...
De Fransen maken een spaghetti maaltijd.
Wij worden na de invasie van de Fransen in mijn cel de rest van de dag/avond door hen volkomen genegeerd. Jammer, ik had aan het begin van de dag nog gezegd dat pelgrims één grote familie zijn!
Wanneer de hospitaliero komt voor de stempels gaat hij anderhalf uur gezellig in gesprek met de Fransen, terwijl wij samen aan het uiterste hoekje van de tafel zitten en wederom volkomen genegeerd worden. Echt jammer!

Morgen naar Bougue, zo'n 10 km, en dan gaan we de 200 km aantikken...

A demain...

Totaal 196,5 km gelopen.

Geschreven door Op.weg.Frank.en.Anita