🎈Hieperdepiep hoera Nienke 16jaar🎈! Vanmorgen hebben we onze jarige lieve Nienke wakker gezongen. Stiekem was ze al wakker😉
We hadden nog een slingertje opgehangen buiten de kamer en bij t ontbijt hadden we een ‘I love Cuba’ mok met chocola voor haar. Kon ze een warme chocomelk drinken. Dat hebben ze niet in t hotel (is al dagen OP). Het echte kado komt in NL.
We ontbijten met een versgemaakte omelet en drinken daarna in de lounge een espresso zodat Nienke even op internet kan kijken en de felicitaties uit NL kan lezen.
Tegen 9.45u rijden we weg, een trip van ongeveer 4,5u naar Santa Clara.
We rijden door veel kleine dorpjes, zien gekleurde huizen, smalle straten vol met bomen en bloemen, ook dorpen met een brede hoofdstraat en met zuilen / galerij. We komen ook langs 2 plaatsen waar flink wat flats staan, heel slecht onderhouden, echte armoe. We hebben al in meer steden flats van meestal 3/4 verdiepingen gezien en die zien er eigenlijk allemaal slecht onderhouden uit (om in Sjoerd zijn woorden te zeggen: kapot).
De omgeving is mooi groen, veel palmbomen, kokosbomen. Het echte Caribean gevoel. Blauwe lucht.
We lunchen aan t plein, Plaza Marti, in Remedios, een klein plaatsje van 16.000 inwoners. Het was even zoeken naar een tent waar we een sandwich konden krijgen. Maar is gelukt. Het plein heeft mooie panden en een leuk kerkje in vrolijke kleuren. Er liggen mensen onder de bomen op bankjes te slapen.
We moeten nog 3 kwartier rijden tot Santa Clara en rond half 4 zijn we bij het hostel. Er zijn hier 8 kamers, meer een pension dus. Prima kamers en badkamers.
We rijden rond half 5 met de auto naar Dona Nelli, een dulceria waar we zowaar nog een chocolade taart konden scoren (zondag, half 5). Dat is ons toetje voor vanavond.
We rijden in een hevige regenbui, de straten staan echt blank, naar t mausoleum van Ernesto ‘Che’ Guevara, bij een groot plein, Plaza de la Revolución. De auto uit is geen optie, en foto’s ook niet. Dan morgenochtend nog maar even terug. Door het centrum rijden we naar de andere kant van de stad, naar Monumento al Tren Blendado. De regen is gestopt en daar kunnen we dus wel even de auto uit. In 1958 (29 dec) is daar een belangrijke aanval geweest op een trein met wagons vol munitie die in handen viel van de revolutionaire troepen.
We gaan op tijd eten, vinden een leuk restaurant vlakbij ons hostel op het dakterras van een oud pand met een bijzondere grote binnentuin. Nienke krijgt van de ober een cocktail aangeboden. We nemen wat verschillende voorgerechten, heerlijke hoofdgerechten en bij onze koffie krijgt Nienke een stukje taart met een kaars en wordt ze toegezongen door de ober onder begeleiding van de gitarist die de hele avond wat muziek speelt.
In het hostel eten we nog een klein stuk van de choco taart op het dakterras, spelen nog wat kaartspelletjes en liggen rond 22u op bed.
Geschreven door MarcoAstridSjoerdNienke