Vanochtend met enige vertraging van onze kant om 6.50u vertrokken.
We hebben nog iets aan ontbijt gehad, toast en fruit (we nemen eea mee voor in de auto).

De verwachting is dat we tot aan de grens ongeveer 9u moeten rijden. De chauffeur geeft aan dat de weg erg slecht is. Geen snelweg.

Onze chauffeur van vandaag rijdt behoorlijk fel. Optrekken, remmen, flink aan zijn stuur trekken. Het resulteert al na een half uur in spugen door Nienke. Alles wat ze ontbeten heeft is er weer uit😐. Eerste keer in India.

We passeren verschillende dorpen en overal is het druk. Heel veel gaten in de weg, zand, modder. Er worden overal kids naar school gebracht, te voet, fiets, riksja, tuktuk, schoolbus.
Alle kids dragen uniformen, afhankelijk van de public of private school. Public school is meestal wat eenvoudig, private school heeft ieder zijn eigen tenue. Meestal de jongens een stropdas, soms de meisjes ook. Ze zitten soms met 12 kids in een tuk tuk. De rugzakken op t dak en binnen als sardientjes op elkaar.

De groente en fruitkramen worden opgebouwd. Het dagelijkse leven komt langzaam op gang.

Na 2 plaspauzes stoppen we om 12.30u voor de lunch, en rijden we rond 13.30u weer weg.
Na ruim anderhalf uur moeten we weer stoppen. Nienke gooit dit keer de lunch eruit. Echt balen, en wat doet het pijn bij haar.

Onderweg krijgen we nog een klein gevalletje van corruptie te zien. We rijden al een stuk over een nieuw stuk weg waar bij stond 'tol'. Er zit echter niemand bij de tolhokjes, nog niet in werking. We worden aangehouden in een dorpje verderop en de chauffeur moet alsnog wat betalen, niet aan de government maar aan een paar brutale 'apen'. Hij haalt er zijn schouders over op. Gebeurt vaker, zeker met toeristen😳.

Tegen 16.30 bereiken we de grens. De chauffeur heeft dan al bijna 10km 'spook gereden'. Op onze rijbaan staat nl een file van vrachtwagens die de grens met Nepal over moeten. Zij staan gemiddeld 3-4 dgn te wachten. Vandaar dat wij over de andere rijstrook voor tegemoetkomend verkeer rijden.

Bij de Indiase immigratie moeten wij met zijn vieren naar binnen. Het is echt een aftands klein hokje. Vervolgens is een meneer een half uur bezig met onze paspoorten, resultaat 1 stempel. Dan de bagage uit de auto, de Indiase auto mag niet de grens over. Dus wij gaan met de bagage in 2 riksja fietsen. Het is 500m tot aan de grens. We zien nu wel onze Nepalese chauffeur. Hij is de grens over komen wandelen.
Dit is dan wel heel bijzonder! Op de riksja, bepakt met bagage, de grens over worden gefietst. Lachen! De bagage gaat de auto in (nou ja, kleine bus) en wij naar de Nepalese immigratie. Hier zijn ze sneller en niet zo bureaucratisch en afstandelijk. We moeten $100 betalen, nog wel kleinigheidje dat ze een paar biljetten niet accepteren. Dat kunnen we gelukkig met wat overgebleven Indiase roepies betalen. Om 17.35u rijden we weg bij de Nepalese grens. We zetten onze klok een kwartier vooruit. Het tijdsverschil met NL is nu 3u en 3 kwartier🤣. Gekke tijdzones.

Het is 29km naar ons hotel in Lumbini. Sommige wegen zijn echt vreselijk slecht. Andere stukken prima.

Wat ons opvalt is dat hier veel minder verkeer is dan in India. En dus ook minder getoeter. Meer fietsen, minder brommers. En vooral heel veel minder troep op straat. Wel veel armoede te zien onderweg🙁.

Tegen 19u zijn we in t hotel in Lumbini. We komen net aan voordat de Nepalese ambassadeur uit India en de Indiase ambassadeur uit Nepal hier aankomen. Het hele hotel staat klaar om hun te verwelkomen. En wij denken dat iedereen voor ons klaar stond🤣🤣.
Nu lekker eten!

Geschreven door MarcoAstridSjoerdNienke