Vanmorgen al iets langer geslapen, een echt goed ritme zit er nog niet in.
7 uur ontbijt in t hotel en om stipt 8 u rijden we met de bus ingepakt weg uit Quito. Een lange reisdag naar Otavalo in t vooruitzicht maar wel met de nodige tussenstops.

Eerste stop is de evenaar, la Mitad del Mundo. Eerst een korte stop op de plek wat men eerst als evenaar aanzag. Daar op de foto met een voetbalteam uit Colombia. Daarna de echte evenaar 😳, met Amerikaanse gps apparatuur op 00.00.00 vastgesteld. Daar een leuk en interactief museum met verschillende proefjes. Water valt recht naar beneden en niet in een rechts of links draaiende kolk, lopen over de evenaarslijn en lastig je evenwicht behouden en natuurlijk uitleg over de zonnewijzer op de evenaar.

We merken allemaal dat de zon erg brand. Verbrande rode koppies ondanks smeren.
Ook wel wat last van lichte zeurende hoofdpijn, de hoogte is pittig. Dus drinken we veel water, sabbelen op zoete zuurtjes en zoute snacks.

Vanaf de evenaar rijden we langs Quito richting Otavalo. Het eerste stuk is de weg werkelijk labberdekak. Wat een hobbels, heel slecht. Na ongeveer 3 kwartier komt een nieuwe snelweg in zicht, peage. Een mooie strakke autosnelweg waarover de bus eerst naar beneden dendert en dan weer naar boven klimt. Een kleine stop om wat fruit te kopen, guana (zie foto) en een ijsje, na een half uur nog een korte stop bij een uitzicht en om bizcochos te kopen.

We passeren Otavalo en rijden naar Cotacachi, waar we lunchen met tosti's met kip, broodje hamburger en een cervesa en cola. Cotacachi is een leuk plaatsje waar veel lederwaren worden verkocht. We hebben daar nu niet veel van gezien. Het is nl nog een klein half uur rijden naar de Laguna Cuicocha, een kratermeer. Daar staat een gids klaar, Guido, die met ons een wandeling maakt langs t meer en over t ontstaan vertelt. Het kratermeer is een nog actieve vulkaan. 7000 jr geleden was er een actieve uitbarsting, de sneeuw op de bergtoppen is toen gesmolten en naar binnen geslagen. Hierdoor is t kratermeer ontstaan. Na de wandeling hebben we met een bootje nog een rondje gevaren op t meer en in t midden de bubbels gezien waar nog steeds vulkanische activiteit plaats vindt.

Nu tijdens het typen van dit laatste stukje van t verslag hobbelen we (17.45) over een vreselijke labberdekak weg in t kwadraat😣 naar het hotel in Otavalo.

Gegeten in leuk tentje, Sjoerd at chateaubriand (was maar $10). Heerlijk! Marco bleef in hotel in bed. Hoofdpijn, last van zijn maag. Hopen dat hij zich morgen weer beter voelt.

Geschreven door MarcoAstridSjoerdNienke