Vanochtend konden we uitslapen, maar dat lukte niet echt. Half 7 was ik al wakker, dan maar gelijk de blogtekst van maandag afmaken en de foto's uploaden. Rond 9u gingen we pas ontbijten. Wentelteefjes, jus d'orange, fruit, yoghurt, diverse warme dingen, zoete koeken EN heerlijke cappuccino. Gelijk ook goed nieuws van Paula, de bus kan snel gerepareerd worden, dus we kunnen om 10u vertrekken. Gelukkig dus met niet al te veel vertraging naar Puerto López🌞, de kust! Verwachte aankomsttijd 13 / 13.30u.

Het duurt bijna een half uur eer we de stad uit zijn. Daarna de snelweg op en we zien het landschap veranderen in een vlak droog landschap. Niks meer te zien van het enorme Andesgebergte en de natte Amazone waar we ruim 2 weken doorheen zijn gereden.

Het aantal kilometers dat we hebben afgelegd de afgelopen weken is aanzienlijk meer dan het aantal dat in het blog staat. De kilometers die worden aangegeven zijn horizontaal gemeten van pin naar pin (en geven alleen de hotelplaatsen aan). Alle dagen dat we in de omgeving reden staan er dus ook niet bij).
Daarnaast hebben we gemerkt dat 220km (bijv gisteren, 1/8) ruim 5u rijden is. We halen op bepaalde dagen gemiddeld ongeveer 40km per uur😳.

Het laatste uur zullen we langs de kust rijden. Wat een heerlijke kleur heeft de zee, mooi blauw, lekkere golven.
Op een bepaald moment worden we aangehouden door politie. Alle papieren, paspoortlijst, reisschema moeten worden getoond. Dan blijkt het te gaan om de stukken waarin staat dat er een contract is tussen Djoser en de busorganisatie. Die heeft Carlos in zijn mail, dus hij op een draf naar een internetcafe 500m verderop. Wij gaan ondertussen de bus maar uit. Bloedheet, geen schaduw. Paula gaat met paar kids ijsjes kopen, heerlijke cornetto's. Als Carlos terugkomt met geprinte papieren blijkt ook dat nog niet volledig juist te zijn. Paula heeft inmiddels contact met de vertegenwoordiger van Djoser in Ecuador en met een dame van het busbedrijf. Er moeten handtekeningen op de stukken staan en het bedrag van de factuur moet erop staan.

Uiteindelijk worden die stukken naar Paula's mobiel gemaild. We mogen verder rijden, moeten de stukken wel uitprinten voor een volgende controle. Zonder smeergeld te betalen😉, dat had Carlos niet verwacht. Dit is de eerste, maar wel gelijk pittige kennismaking, met een corrupt stukje Ecuador. Ruim 5 kwartier vertraging erbij. Er blijft van deze eerste zonnige dag straks niet heel veel tijd meer over.

Tegen 15.30u zijn we in t hotel. We hadden gehoopt dat dit laatste hotel, de laatste paar dagen, nog een luxe zou zijn. Dat blijkt tegen te vallen. Hangmatjes die op de website staan zijn er niet, plastic stoeltjes, wij hebben geen airco maar een ventilator. De boulevard buiten wordt helemaal opgeknapt, verwoest door aardbeving?, en ligt dus open. Dat is een tegenvaller😣.

We doen de zwemspullen aan en de kids duiken t water in. We drinken wat op een terras, kaarten (ezelen, 31-en) en Marco en Bart duiken ook met de kids nog een keer de zee in, die is erg warm.
S Avonds eten we bij een gezellig restaurant op de 1e verdieping met mooi uitzicht over de zee. Een van de weinige echt leuke restaurants van wat we nu hebben gezien. Marco en ik eten een uitgebreide visschotel met wel 6 verschillende soorten vis, lekker maar wel veel. Nienke eet ook weer vis en Sjoerd kiest voor een enorme dubbele hamburger met spek en kaas. Virna en ikzelf hadden een glas witte wijn. Als we er nog 1 willen bestellen dan blijkt de wijn op te zijn😳.

We wandelen langs de zee lijn over t strand terug. Nienke rent nog even de energie eruit door het water. Tegen 22u liggen we in bed.

Geschreven door MarcoAstridSjoerdNienke