Vroeg op vandaag, 7u ontbijt en 8u vertrek.
Het wordt iets later voordat we vertrekken. De rekeningen in t hotel van eten, wasgoed en drank moeten worden betaald en dat kost wat tijd. Bij ons stond er teveel was op de rekening, bij anderen foute voorgerechten. Uiteindelijk alles betaald en 8.10u zijn we weg.

8.26u staan we stil😳. File? Dat hebben we hier nog niet meegemaakt.
Het blijkt een verschuiving te zijn door de enorme hoeveelheid regen van de afgelopen dagen. Paula gaat kijken met Marco, Bart en paar kids om te zien hoeveel er op de weg terecht is gekomen. Er ligt bijna anderhalve meter hoogte aan slijk en rotsen op de weg over ongeveer 40m. Er komen politiewagens, ambulance en wat later een tractor met grote bak voorop voorbij. Er wordt ingeschat dat t 1 tot 2 uur gaat duren. Omdraaien heeft geen zin, dat zou betekenen minimaal 8 uur rijden via Quito.
9.57u gaan we rijden, er is 1 kant van de weg vrij. Er is een gigantisch stuk van de berg weggeslagen.

Om 11.00u stoppen we in Ambato bij een kleine markt. De mensen van de markt dragen zwarte mantels, ze zijn van Boliviaanse afkomst. Het is hier fris, je merkt dat we alweer wat hoger zitten (2500m). Astrid koopt een sjaal van alpaca wol met een paar verschillende kleuren blauw, die kunnen we straks waarschijnlijk goed gebruiken als we de Chimborazo vulkaan gaan beklimmen vanaf 4800m naar 5000m.
We kopen ook nog een tafelkleed van 3m lang met mooie felle kleuren (basis is rood).

We hebben gisteren instructies gekregen om veel water te drinken, min 2 liter ivm de klim die we straks op grote hoogte gaan maken. We mogen max 1 uur doen over het klimmen, max 30min boven zijn en vervolgens min 30 min doen over het dalen. Iedereen hangt dus al de hele ochtend continue aan een fles water😀. Sjoerd is plaskoning, bij elke stop rent hij naar buiten.

Het wordt steeds kaler naarmate we hoger komen. Het is heel dor, beetje woestijnachtig. Zandstormen als we uit de bus stappen om foto's te maken van vicuñas, een kleinere alpaca soort, op ongeveer 4200m. Het waait enorm hard, dat is niet altijd zo, volgens Carlos (de buschauffeur). De zon schijnt inmiddels wel en de lucht is prachtig.

Bij de ingang van het Nationaal Park Chimboraza (4400m) komt er een Ecuadoriaanse gids in de bus bij. We rijden met de bus naar 4800m. Daarvandaan beginnen we met de wandeling. We zijn met zijn 9-en en Paula als we starten. 4 personen blijven in de bus bij de chauffeur, die zien t niet zitten om de tocht te maken. Het is een pittige klim, met name ademtechnisch merk je dat je behoorlijk hoog zit. De wind is snijdend koud en de lucht ijl. Na elke 50/100m staan we stil om even rustig 3 keer in en uit te ademen. Quinten geeft na 15 min aan dat hij terug naar beneden gaat. Zijn moeder loopt wel door. Na iets meer dan 50 min bereiken we de 5000 m grens. Op 5041m maken we foto's en eten en drinken we wat. Daarna afdalen in minimaal 30 minuten en dat doen we ook precies. Op het pad hebben we niet altijd goed grip (toch niet helemaal de goede schoenen meegenomen).

Beneden aangekomen horen we dat Quinten helemaal overstuur bij de bus aankwam. Nadat zijn moeder er aankomt lijkt hij helemaal overstuur te raken. Hij voelt zich niet lekker en ademt heel oppervlakkig, lijkt op hyperventilatie. Het is even heel naar, hij lijkt steeds te stoppen met ademen. De buschauffeur rijdt de bus heel snel een stuk naar beneden, soms wat gevaarlijk, om de eerste hoogtemeters naar beneden te krijgen. Daar proberen ze hem in zijligging rustig te krijgen (lukt maar deels, hij is wat eigenwijs).

Uiteindelijk komen we tegen 18u aan in het hotel in Riobamba.
We eten nog wat in t hotel. Niet iedereen voelt zich helemaal lekker. Marco gaat om 20.15u al naar bed. De kids moeten ook op tijd naar bed. Morgen wederom een heel drukke dag en om 6.30u al ontbijten.

Geschreven door MarcoAstridSjoerdNienke