Vannacht heeft het zo hard gewaaid dat we er alle 4 wakker van zijn geweest.
De zijflappen van de tent klepperden heen en weer tegen t tentzeil. Bij het opstaan vanochtend om 8u waaide het nog steeds wat waardoor t best fris aanvoelde.
Alles opgeruimd, ontbijt (Griekse yoghurt met appeltje, cornflakes en/of havermout) gemaakt en iets voor 9u reden we weg.
Vandaag maar klein stuk, 80 km. We hebben vanmiddag een excursie geboekt naar de Himbas. Tegen 11u rijden we bij Opuwo Lodge door de poort naar binnen. De lodge zit iets buiten t dorpje waar we al doorheen reden. We zagen in t dorp Himba en Herero vrouwen lopen. De eerste bijna zonder kleding en op blote voeten, de herero vrouwen met grote hoofddeksels en felgekleurde kleding.

We drinken een kop koffie en gaan dan in t dorp met zijn 3-en boodschappen doen. Ook in de supermarkt zien we verschillende himbas lopen. De diverse stammen mixen zich hier door elkaar.
We lunchen op de camping, plek nr 3, wederom ruim en ook iets schaduw.
Na de lunch rijden we naar het hoofdgebouw terug, is klein stukje, waar Sjoerd en Marco nog even een duik in t prachtige zwembad nemen. Het is vreselijk koud, dus na 5 min zijn ze er alweer uit.
Marco en ik kijken nog samen naar wat alternatieven om onze ‘Botswana dagen’ anders te gaan inrichten.

Dan tegen 15u vertrekken we met een open jeep naar het himba dorp. Er zijn nog 2 Nederlandse vrouwen bij en een aantal franssprekende Belgen. Bij het dorp aangekomen krijgen we van de gids eerst wat uitleg over hoe t dorp is opgebouwd. De hut van de ‘baas’, de vuurplaats en de dierenplek liggen in 1 rechte lijn tegenover elkaar. Tussen de vuurplaats en de dierenplaats mag je niet lopen. Die is heilig. Bij een van de hutten zit een himba vrouw op ons te wachten. We begroeten haar op de traditionele manier, een zachte handdruk met de woorden morro morro, piri vadan (geloof ik) en dan nog iets met piri (😀).

In de hut laat ze ons vervolgens zien hoe ze zich elke dag insmeren met een rood poeder, uit een okergesteente, dat ze fijnmalen en mengen met speciaal botervet (van de geit). Daarna maakte ze een ‘parfum’ van wortels van een boom en de kooltjes ervan daar ‘bewierookte’ ze zich mee. De himbas wassen zich hun hele leven niet en gebruiken ook geen deo of andere luchtjes, vandaar de zelfgemaakte parfum om hun lichaam van nare luchtjes te ontdoen.

We krijgen volop gelegenheid vragen te stellen.
Daarna naarbuiten. Er is een grote kring gevormd door wel 40 himbavrouwen. Ze verkopen allemaal armbandjes, kettingen, kleine snuisterijen. We kopen een paar armbandjes en een houten olifantje.
Daarna rijden we naar t schooltje en spreken we met de juf van de pre primary school. Zij heeft 36 kids in de klas. Een heel klein lokaaltje, alleen stoeltjes, voor tafeltjes is geen geld. De kids moeten dus op de grond zitten en op t stoeltje werken.

Er zijn 4 grades, na de pre primary. Er waren nog een paar grotere kids in de klas, zij woonden zo ver weg dat ze blijven slapen in t klaslokaal. Ze komen op maandag en gaan naar huis op vrijdag. Er was een jongen bij van 16jr die in grade 2 zat. Hij mocht 2jr geleden van zijn ouders naar school

Om 17.30u zijn we terug op t resort en hebben we (joehoe) WiFi (voor t eerst sinds dagen). We bellen met beide ouders om t verhaal van onze paspoorten door te geven en gaan dan naar de camping om vuur te maken en te eten.

Na het eten komen de 2 jonge vrouwen (Shirley en Denise) die we ontmoetten tijdens de excursie nog even wat informatie geven over het zuiden van Namibië en hun stopplaatsen. Dat is wel fijn, we kunnen die adressen gaan bellen. We liggen hierdoor wel wat later in bed dan gebruikelijk (23u).

Geschreven door MarcoAstridSjoerdNienke