Vanochtend zouden we om half 7 al ontbijten, echter het hotel had dat niet goed begrepen. Rond 7u werd uiteindelijk fruit, broodjes en ei binnengebracht. Iets over half 8 reden we weg. Eerste korte (onverwachte)stop maakten we bij een plaatselijke veemarkt. Er werden koeien, varkens en geiten verkocht. Een flink varken kostte $350, voor een koe met jong wordt rond de $1300 gevraagd. Veel mensen in authentieke kleding.

Daarna stopten we bij een klein kerkje. Het eerste kerkje dat door de Spanjaarden werd gebouwd in 1534.
Het landschap is nog steeds wat kaal. De bergen worden wat minder hoog, toch rijden we nog steeds op een hoogte van ong 3000m. Hier leeft men veel van de landbouw en veeteelt in dit deel van Ecuador.

Langs de kant zien we quinoa staan. Qui staat voor graan en noa voor voedzaam. We stoppen nog een paar keer bij mooie uitzichtpunten. De chauffeur stelt voor om nog bij een klein, heel authentiek, dorpje Guamote langs te gaan. In dit dorp leeft 90% nog op traditionele wijze. Dat zien we aan het straatbeeld en de mensen die er rondlopen en op straat hangen. Bij de spoorlijn staan verschillende kraampjes met eten en lopen en hangen veel mensen rond

Rond 10.30 zijn we in Alausi, waar we om 11u met de trein over de Nariz del Diablo (de duivelsneus) gaan. Dat is een treinrit die langs een heel steil stuk rotswand afdaalt naar beneden. Op sommige punten moet de trein 'steken', hij zigzagt als t ware naar beneden. Het is inmiddels prachtig weer, de zon schijnt. Beneden aangekomen zijn er dansers, er hangt een gezellig sfeertje. We eten wat eenvoudige broodjes en drinken cola en jus. Om 13u gaat de trein weer terug naar Alausi. Rond 14u vertrekken we naar Ingapirca.

Het weer wordt steeds minder zonnig, we rijden zelfs een tijdje in dikke mist. Zo snel de mist er was, zo plotsklaps is het weer helder.
Bij de inca ruïnes is het fris. Het weer is hier heel constant, het hele jaar tussen de 10-12 graden. We krijgen een rondleiding van een Ecuadooraanse gids.
Inga staat voor Inca en pirca voor stenen muur; stenen muur van de Inca.
Deze naam gaven de Cañaris aan het complex. Hij legt uit dat er een strijd was tussen de Inca's en de Cañaris. De overblijfselen van Ingapirca duiden er op dat er huizen, badhuizen en een zonnetempel hebben gestaan.

Nog 2u rijden naar t hotel. De Chauffeur weet niet waar hotel is, na her en der vragen en sommige straten 2x op en neer te hebben gereden zijn we dan eindelijk in t hotel (20u). Mooie grote kamers, enorm groot hotel. Veel Peruanen, een groot feest. Wel een paar warme zwembaden. Vandaag niet meer gezwommen want we aten pas rond 21u. De kids gaan tegen 22u naar bed. Wij drinken met 6 volwassenen nog een welkomstcocktail in de karaokebar.

Geschreven door MarcoAstridSjoerdNienke