Vanochtend 7u de wekker. Een belabberde nacht achter de rug, veel wakker gelegen en alles wel tig keer laten passeren. Waarom hebben we niet dit en dat etc etc. Ook kids sliepen niet erg goed. We hebben de hele auto even goed uitgeruimd en weer ingeruimd. Alles weer in de juiste tassen anders vinden we op een bepaald moment echt niks meer.
Om 9:40 staan we voor bij de receptie en dan zien we Andrew aankomen. Hij brengt ons naar een bedrijf dat onze autoruit kan repareren. Binnen een half uur zit de ruit erin, rekenen we af en gaan we nog een keer naar het politiebureau. Ik realiseerde me vannacht dat mijn portemonnaie met euro’s en bankpassen en visacard ook in het tasje zaten bij de paspoorten. Vanochtend alles al geblokkeerd.

Om half 11 rijden we weg uit Swakopmund. Dat valt niks tegen.
Richting Henties Bay waar we koffie kopen en een soort van saucijs broodjes (met kip en beef). We hebben besloten om cape cross met een grote zeehonden kolonie te skippen evenals de Skeleton coast. We kiezen een kortere route mede op advies van de meneer bij de ruitreparatie.

Onderweg bellen we met Pieter van Ginkel, een naam die we gisteren van diverse mensen doorkregen als een man met groot netwerk, en ook nog Nederlander. Hij helpt vaker mensen met problemen. Hij geeft aan dat hij eea gaat uitzetten, paspoorten worden vaak na paar dagen teruggevonden😳. Dat geeft wat hoop, alhoewel we ons er maar niet teveel op moeten verheugen. Als onze passen echt weg zijn betekent dat de reis omgooien. We komen Botswana dan niet in. We zullen noodpaspoorten moeten aanvragen in Windhoek en dat duurt dan 5 dagen. Er is nog een optie van de laisse passer pas, maar dan moet je met een rechtstreekse vlucht vliegen. Je mag dan niet via Doha vliegen. Kortom dus geen oplossing.

De route langs de kust is mooi, het stuk van 100 km het binnenland in is dor en saai. Als we bij Uis zijn is t even zoeken en weer verder. Het laatste stuk rijden we op aanraden van de glasreparateur door de droge rivierbedding van de Ugab. Soms kan je hier een groep olifanten spotten. Helaas zien wij ze niet. Iets na 16u zijn we op de camping. Een mooie plek, heel veel ruimte.

We gaan rond 17.30u naar voren naar t hoofdgebouw met zwembad en sunset point. Mooi!
Marco en ik bellen nog met fbto ivm reisverzekering. Eindelijk weer wat telefoonbereik. WiFi werkt hier niet.
We eten om 19u in te restaurant.
20.30u op plek terug. Tenten op, vuur aan en nog ff lekkere kop koffie, thee, choco. Er komt een groep met wel 20 namibische zangers bij onze plek langs en vraagt of ze wat liedjes mogen zingen. Klinkt gaaf!
Tegen 22u bed in.

Geschreven door MarcoAstridSjoerdNienke