Iets over 9u rijden we weg uit Ai-Ais. We zien onderweg de ruige bergen waar de canyon achter verscholen moet liggen. Het landschap is verder dor, kaal en droog. Af en toe staat er een eenzame kokerboom. Er zou in dit Ai-Ais / Richtersveldpark weer wat wild leven, het wordt zelfs het Etosha van het zuiden genoemd, maar we zien niets.

We rijden eerst naar Canyon Roadhouse, dat moet een leuke plek zijn, waar veel oude auto’s / wrakken staan. We willen kijken of we daar voor morgen een campingplaats kunnen boeken. En jawel, er is plek voor morgen. De plek doet een beetje hetzelfde aan als Solitaire, waar we zo’n 2 weken geleden waren, wel wat commercieel (voor de toeristen opgepoetste plek), maar wel erg leuk hoe ze hier alles doorgevoerd hebben met oude auto’s. Zelfs bij de wc’s allerlei grappige details, tafels die tegen de motorkap van een oude auto aan staan, de receptie is aan / in een vrachtauto. We drinken een kop koffie en eten cheescake met amarula (die stond genoemd in de reisgids als erg lekker, en dat is hij ook😋).

Dan rijden we naar Hobas, de plek waar we vannacht op de camping staan, en 10km van de hoofdingang van de Canyon. We spotten zomaar 2 springbokken.
De camping heeft mooie grote plekken, onder grote bomen. We ‘reserveren’ onze plek door er alvast de tafel met stoelen neer te zetten, en ook gelijk even te lunchen. Dan rijden we het park in, nog 10km tot aan “main view point”. Erg indrukwekkend, en machtig groot. Wat moet hier miljoenen jaar geleden een enorme rivier hebben gestroomd. 350miljoen jaar geleden is hier door een aardverschuiving het begin ontstaan van de fish river canyon, daarna is door gletsjerverschuivingen en erosie de kloof ontstaan die nu de Fish river Canyon is.

We zijn naar diverse uitzicht punten geweest, en zagen bij Hikers point een groep van 8 mensen starten bij het startpunt van de wandeling naar Ai-Ais, door de canyon heen. Een tocht van 5 dagen, 85km lang, en al je bagage zelf dragen. De mensen die we zagen kwamen uit Namibië en zuid Afrika en 5 mensen hadden de tocht al meerdere jaren gelopen. Wat een uitdaging.

Rond half 5 waren we terug op de camping en speelden een spelletje Tock. Andere samenstelling; de kids samen tegen de oude lui😊. Sjoerd en Nienke winnen nipt. Maar revanche volgt😬

Geschreven door MarcoAstridSjoerdNienke