Vandaag gaan we naar de Zwarte zee. Het is regenachtig weer, dus niet echt wat je noemt “strand weer”, maar “bakken aan het strand” is ook niet iets wat ons kan bekoren. We hopen echter wel dat in ieder geval toch wel redelijk droog is. We gaan voor een stuk kust en strand dat nogal onbekend en niet toeristisch is. Het is wel even zoeken en we verdwalen op een onverharde weg, maar uiteindelijk vinden we een plekje waar onze auto kan staan en we lopen naar het strand.

Het strand is uitgestorven leeg. De eerste tien minuten regent het nog een beetje maar daarna blijft het droog. We hebben kilometers strand helemaal voor onszelf! De kust is prachtig met uitlopers van gebergte die tot in de zee reiken. We nemen wat broodjes en drinken mee, zodat we op het strand ietwat geïmproviseerd kunnen picknicken.

Het is heerlijk om langs de branding te lopen. Kilometers strand helemaal voor onszelf, geen badgasten of wat dan ook…
Maar toch niet helemaal, er loopt één strandjutter, en vermoedelijk permanente bewoner van deze kust. Het is een beetje woest uitziend persoon, maar met een heldere blik in zijn ogen. Als we op een boomstam gaan zitten om onze broodjes te eten, komt hij bij ons langs. We bieden “een plekje op de boomstam” aan en delen onze lunch met hem. We spreken elkaars taal niet, we eten gezamenlijk terwijl we zwijgend naar de zee en de branding kijken.

We lopen verder langs de branding naar wat een rotsachtig stukje lijkt, zo in de verte. Dat is tevens ons keerpunt, want we hebben uren gewandeld en het loopt naar het eind van de middag en we moeten nog een slaapplaats regelen.

We boeken een hotel in de (zeer) oude stad van Nessebar. Het is wel even een toestand om met de auto in het oude gedeelte van de stad te mogen komen. Het is afgesloten voor verkeer, behalve als je een boeking hebt met een hotel (en dat hebben we dus). Maar het protocol bij de toegangspoortjes is nogal merkwaardig. Lang verhaal, maar na heel veel gedoe werden we uiteindelijk binnengelaten. De oude stad heeft straatjes die niet of nauwelijks voor auto’s bedoeld zijn, het was wurmen om bij het hotel te komen.

Omdat het seizoen voorbij was en kamers toch leegstaan, kregen we een kamer op de bovenste verdieping van het hotel aangeboden met een groot terras en… een uitzicht! Niet te geloven!
Nessebar is een schiereiland, dus: antiek stadje op de voorgrond, omringd door de Zwarte zeekust aan zowat alle kanten. Geweldig!!!

Geschreven door LetsgotoAmerika2016