Na het ontbijt gaan we weer Bryce Canyon in. Deze keer willen we beneden in de canyon lopen. En ja, de afdaling gaat makkelijk genoeg, maar te horen aan het hijgen van de wandelaars die de andere kant op gaan, zal de prijs later betaald moeten worden... Een verontrustende gedachte!

Maar goed wie dan leeft, dan zorgt… En we genieten van het uitzicht, nu kijken we tegen de pilaren en structuren op. En het is werkelijk prachtig. De kleuren zijn wederom zo bijzonder, al die nuances van roze, geel, wit en oranje.

Eenmaal op de bodem van de canyon lopen we door een naaldbos, met regelmatig doorkijkjes naar de rotspartijen. Het groen geeft een bijzonder contrast met de kleuren van de rots. De grillige vormen van de rotsen laten de fantasie werken, een bepaalde pilaar heeft best wel wat weg van een bekend buitenaards figuurtje uit een Steven Spielberg film.

Aan alle sprookjes komt een eind, zo ook de wandeling. Dan komt nog de gevreesde klim uit de canyon. En hoewel inspannend (140 meter de hoogte in) valt het ons toch mee. De afgelopen vier weken training op allerlei trails werpt blijkbaar zijn vruchten af.

We besluiten ons bezoek aan Bryce bij het uitkijkpunt het de naam “Bryce point”. De omringende rotsen lijken wel een kathedraal, met poortjes, pilaren en standbeelden. Een waardige afsluiting van ons bezoek aan dit prachtige park.

In de middag rijden we door naar Kanab waar we overnachten. We moeten langzamerhand richting Las Vegas werken, want het einde van onze vakantie komt helaas al in zicht.

Geschreven door LetsgotoAmerika2016