Wat een luxe, ons ontbijt werd deze keer op de kamer gebracht. Koppie koffie er bij en smullen maar.
Nog zolang mogelijk op de waranda genieten van het uitzicht en dan is het inpakken en wegwezen. Vandaag staat Turlock als eindbestemming. Een rit van een uurtje of 4, en o.a. dwars door Sacramento.
Dus natuurlijk staat op dat moment “Sacramento”, door: Middle of the road, door de speakers te blazen ;)

Er staan deze keer geen bezienswaardigheid op het programma. Wel zien we een mooie bergachtige omgeving, anders dan we tot noch toe gewend waren, de kleurschakeringen spelen daarin een belangrijke rol. Ook zijn we verbaast opeens langs een fix aantal rijstvelden te rijden. We trekken een stuk zuidelijker, maar toch was dat wel een beetje apart om te zien. Helaas waren die vanuit de auto niet zo gemakkelijk te fotograferen. Ook zijn er vele boomgaarden rij na rij, keurig netjes bijgehouden. Van een afstand kunnen we niet zo goed zien of het amandel of olijfbomen zijn. Na al het levende water en de prachtige reuze bomen, die hun wortels diep in de grond hebben en zo oud, (zie vorige dag) zou de olijfboom toch wel een hele mooie hekkensluiter zijn ;)

Vanaf Sacramento is het qua uitzicht een beetje gedaan. Het lijkt zelfs wel wat op ons vlakke Nederlandje, met als enige en voornaamste uitzondering dat er her en der palmen te zien zijn.
Het begint te regenen en is het door de drukte van het verkeer toch een best een beetje lastig rijden. Haha…there IS something about the weather…

Tomtom brengt ons niet geheel en al op de afgesproken plek in Turlock, maar na een beetje zoeken komen we lichtelijk gekraakt aan in ons Motel. Dus even lekker bijkomen met een biertje ;) anex ijsthee is een pré.
Een warme microwave prak (die overigens goed te eten is hoor) bij een soort Mexicaanse supermarkt gehaald. De meneer bij de slagerij probeerde ons bijna een volledig recept voor een bepaalde maaltijd te geven voor zijn worsten die hij verkocht. “Je snijdt het zus…je doet er dat en dat aan kaas bij en weet ik veel meer, een heel verhaal in elk geval. Erg leuk want toen we vertelden dat we alleen maar een magnetron hadden, zelfs geen mes of borden, dacht hij echt even dat we alleen maar microwave diners aten. “But you can’t live on microwavefood alone”, zei hij verschrikt. (Dat terwijl half Amerika er zo ongeveer op leeft ;) Maar goed…tot we toch wel duidelijk maakten dat we in Holland wel een echte keuken bezaten. Daarna bood hij alle hulp aan als we die nodig hadden in de winkel.
Morgen belooft echter wel een mooie dag te worden, we gaan naar Yosemite-park.

Geschreven door LetsgotoAmerika2016