Na een ontbijt bij de Burger King (dat meteen ook voor lunch telt), gaan we op pad. Mount Rushmore ligt niet al te ver van Rapid City, dus daar rijden we ’s morgens naar toe. Ik had gehoord dat het tegen zou vallen, maar dat was toch echt niet het geval. De vier hoofden van de “founding fathers” uitgehouwen in een berg, is best wel indrukwekkend. En het is ook zo’n iconisch ding, dat je een keer gezien moet hebben. Het zijn (vlnr) : Washington, Jefferson, Theodore Roosevelt en Lincoln.

Daarna gaan we op weg naar het volgende doel: Custer State Park. Maar zoals bij ons wel vaker gebeurt, veranderen we onderweg wel eens wat. In dit geval namen we de afslag naar Crazy Horse, de indiaanse tegenhanger van Mount Rushmore. Het ontwerp en begin van het uithakken is eind veertiger jaren begonnen door Korczak Ziolkowski in samenwerking met de Lakota indianen. Het hoofd van Crazy Horse is al zichtbaar en ook enige contouren van de rest van het beeld. Maar het is nog lang niet af. Er staan wel machines op de berg, maar de voortgang is ietwat onduidelijk. Het museum over indiaanse cultuur, is behoorlijk groot en ruim opgezet. Maar het leukste is wel een hoep-dans die door een drietal Lakota wordt gedemonstreerd.

Daarna gaan we dan eindelijk door naar Custer State Park. Ook hier zijn bizons te vinden, qua grootte zijn de kuddes in dit park zelfs talrijker dan Yellowstone. Een groot deel van het park bestaat uit glooiende heuvels met sappig gras. Ideaal gebied voor deze grazers. Ook zien we diverse amerikaanse antilopes, én gelegenheid om ze goed te bekijken. Want ze houden wel afstand, maar sprinten er niet meteen vandoor.

Aan het eind van de middag kiezen we een route die door het bergachtige deel van het park gaat. Deze worden de “Needles” genoemd. We zien ook waarom, het gebergte staat vol met puntige verticale rotspartijen. De weg slingert als een dolle vaak met 180 graden bochten en ook tunnels waar de auto maar net doorheen past. Bij de laatste tunnel kunnen we opeens niet verder: Er staat een berggeit in de tunnel!
Het is niet druk op de weg, maar toch komen er allengs een groepje auto’s aan iedere kant van de opening tot stilstand. Ook komt er nog een tweede berggeit naar boven. Iedereen natuurlijk foto’s maken want zo’n dier zie je zelden. Maar tja… hoe moet het nou verder, want de berggeit vindt de wand van de tunnel lekker (likt mineralen van de wand) en lijkt geen andere plannen vandaag te hebben. Uiteindelijk komt iemand zwaaiend en “juu” roepend van de andere kant de tunnel inlopen, als het dier aan onze kant er uitloopt, rijden we voorzichtig de auto naar voren zodat de geit niet snel meer terug de tunnel in kan.

Het is al in de avond als we terugrijden naar ons motel in Rapid City. We blijven daar nog een nachtje.

Geschreven door LetsgotoAmerika2016