We rijden in regenachtig weer verder oostwaarts naar het stadje Eger. Gaandeweg klaart het gelukkig op en als we in Eger aankomen is het een lekker weertje. We struinen wat over een markt die deels overdekt is. In een hoek van de markt zijn een stuk of vier eetkraampjes vlak naast elkaar die allemaal ongeveer hetzelfde verkopen. Grote worsten en allerlei gepaneerd en gefrituurd, maar verder ongedefinieerd, voedsel. Men spreekt geen Duits of Engels en in gebarentaal uitleg vragen is geen doen. Dus op de gok wijzen we iets aan waarvan we vermoeden dat er vis in verborgen zit. En jawel… goed geraden! Het is echter geen filet, dus de eerste hap geeft een mond vol graatjes… Het is blijkbaar de bedoeling om de graat er eerst zelf uit te halen. De onbekende vissoort smaakte uiteindelijk prima.

Net zoals Gyor heeft ook Eger een geschiedenis van strijd tegen het Ottomaanse rijk, die gememoreerd wordt door standbeelden in de stad. Er staat ook nog een minaret uit de periode dat de turken de stad in handen hadden. Ook Eger heeft een enorme vesting zoals Esztergom. Maar omdat we gisteren al een kasteel bezocht hebben, lopen we nu slechts om het kasteel en de oude stadsmuren heen. Helaas staat de kathedraal volledig in de steigers.

Na al dat gewandel rusten we uit op een bankje in een park. Een oud vrouwtje is daar bezig flessen te vullen met water uit een fontein/pomp dat onder een koepeltje staat. Het ziet er meelijwekkend uit, zou ze geen waterleiding thuis hebben? Maar het blijkt dat er mineraalwater uit de tap komt. Water dat blijkbaar erg in trek is, want terwijl we op het bankje zitten komen er diverse anderen mensen langs om flessen en jerrycans te vullen. Ik probeer dan ook maar eens een slokje, het water smaakt inderdaad goed maar het is lauw warm. In Eger zijn warm waterbronnen.

De middag vordert en we lopen terug naar de auto. Omdat we toch echt eens een keer echte Hongaarse goulash willen eten, scannen we het menu van de restaurantjes waar we langskomen. Dat is niet zo eenvoudig, aangezien het meestal alleen in het Hongaars vermeld wordt. Maar uiteindelijk vinden we er één! Op het menu staat goulash van hertenvlees. Nou zeg, we hebben zelden zoiets lekkers gegeten, het was werkelijk voortreffelijk!
Er stonden nog meer traditionele Hongaarse gerechten op de kaart, maar die hadden voor ons een beetje te hoog “Anthony Bourdain gehalte”, met ingrediënten zoals: Koeiensnuit, varkensmaag en meer van dat soort onderdelen van dieren waar ik me niet aan waag. :-)

Geschreven door LetsgotoAmerika2016