Ons doel van vandaag is de “Burr trail”. Deze route door moeilijk begaanbaar terrein is gevonden door ene John Atlantic Burr, en was oorspronkelijk (rond 1880) bedoeld om zijn vee te verplaatsen tussen Boulder en Bullfrog. Tegenwoordig is het een grotendeels verharde weg.

We rijden de weg vanaf Boulder tot aan het zuidelijke deel van het Capitol Reef Park.

In late ochtend komen we aan in Boulder en starten we op deze weg. Op een gegeven moment gaat de weg een prachtige canyon binnen, met links en rechts hoge rode rotswanden. Op een plek waar we een zij-canyon zien parkeren we onze auto en gaan weer aan de wandel. We volgen hierbij weer de loop van een “wash”. Een wash is een drooggevallen bedding, waar alleen tijdens regenval een stroom water doorheen gaat (afhankelijk van de regenval en dat kan best heftig zijn). De ondergrond is nu kurkdroog met rul zand. Het loopt nogal zwaar door dat zand, maar dat nadeel weegt niet op tegen de kans dat we de weg terug niet vinden. We wandelen vele uren. En hoewel de canyon breed is, en daardoor niet zo spectaculair als in Capitol Reef, vermaken we ons prima. Ook grappig om te zien was een boom die met zijn wortels een rotsblok doormidden had gespleten en er als overwinnaar bovenop stond. We zijn de hele middag niemand tegen gekomen.

Nadat we weer bij de auto terug zijn vervolgen we de weg over het Burr trail. In het deel dat door Capitol Reef gaat hebben we een fantastisch uitzicht over de badlands en wat een prachtige kleuren die rotspartijen hebben. Het is jammer dat het niet lukt om foto's te maken die dit goed weergeven, op de foto worden die kleuren altijd fletser dan in werkelijkheid.
Op deze plek komen we ook bij de beruchte "switchbacks" die je niet graag met de auto wilt rijden (in ieder geval niet naar beneden op hobbelig gravel). Dat is namelijk een stuk gravelweg met haarspeldbochten die ontzettend steil naar beneden gaat. Slecht voor de remschijven en de zenuwen. Dus vlak voor dat deel zullen we omdraaien, en zelfs de auto keren op zo’n weg langs een afgrond is al een enerverende ervaring. Aangezien dit verslag op pindat staat is het allemaal dus goed verlopen.

Aan het eind van de middag gaan we weer op weg richting ons volgende motel (in Cannonville). Deze weg zou je ook een million dollar highway kunnen noemen, want het gaat door en over (!) enorme canyons. Op een bepaald moment rijden over een smalle bergrug die net breed genoeg was voor een weg, er is zelfs geen ruimte voor een vangrail. Zowel links als rechts een steile afgrond! Je vraagt je af hoe ze deze weg ooit hebben kunnen aanleggen, dat moet in ieder geval een heikel karwei zijn geweest.

We komen rond zonsondergang veilig aan in Cannonsville. Een klein gehucht nabij de Staircase Escalante in Utah.

Geschreven door LetsgotoAmerika2016