We konden het niet laten nog even op zoek te gaan naar de plek Laura in de in serie Twin Peaks op een trieste ochtend gevonden wordt: Kiana Lodge. Deze locatie is gebruikt voor verschillende dingen, ook bijv. m.b.t. tot het kantoor van Ben Horn in de Great Northern. Waar we eerder al geweest waren deze week.
Deze locatie is nu privé terrein (een groot centrum waar trouwerijen gehouden) dus het is wat lastig om de juiste mensen te vinden om te vragen of we toch wat foto's mogen maken. Dus toch wat stiekem beginnen we maar....
Achter af blijkt dit totaal geen probleem te zijn en mogen we overal komen en kijken, wat we dan ook uitgebreid doen.
Echt kicken om zoveel herkenbare dingen te zien. Tot de tak waar het vogeltje gezeten heft in de themesong.

Dan rijden we na een korte pauze door naar onze volgende bestemming. Olympic National Park (Hurricane Ridge)
Waar de zon nog redelijk schijnt in het begin, wordt deze al naargelang we verder rijden steeds minder zichtbaar en rijden we door extreme mist en wolken naar boven.
Toch kunnen we een paar mooie plaatjes maken van wat dieren die we zoal langs de weg zomaar ineens tegen komen.
Dat wordt wat voor de terugweg....
Hopelijk zien we als we boven de wolken zijn gekomen wat meer... In eerste instantie lijkt het er niet op maar als we een poos wachten en vanuit het informatiecentrum naar buiten lopen breekt ineens even de zon door. En krijgen we een schitterend schouwspel te zien. Hoewel....dat is maar bij momenten. Als de wolken even door de wind als het ware opzij worden geduwd en er een gaatje ontstaat die een prachtige blik geven op wat er achter ligt. Heel even maar...want per seconde bijna veranderd het zicht. En toch is dit adembenemend. Zo bovenop de berg te staan en om je heen te kijken. Als het ware "On top of the world". Je wordt er stil van en blij tegelijk, zo mooi en indrukwekkend. We hebben moeite om weg te gaan...steeds weer lijkt er een gaatje in de wolken te ontstaan...maar ja...uiteindelijk....
We besluiten ondanks alle andere plannen de volgende dag weer terug te gaan. Blijkbaar bestaat er een webcam die je via internet kan raadplegen en waarop je van te voren kan inschatten of het heel erg bewolkt is of niet.
De weg naar beneden is in deze mist een ware uitdaging. En voor de gene die op de passagiers kant zit en de stijle afgrond naast zich weet is het geen pretje. Zelfs voor iemand die geen hoogtevrees heeft.
We overnachten in Port Angeles aan de voet van de berg die de toegangsweg vormt naar dit dynamische schouwspel.

Geschreven door LetsgotoAmerika2016