Dag drie startte wat rommelig. ’s Nachts een poos wakker geweest, gelukkig toch weer ingeslapen maar werd later wat brak wakker. Ik mis mijn eigen kussen van thuis ;) maar ja…je kan niet alles hebben. Vandaag is het helemaal Twin Peaks dag! Zelden hebben we zo’n lekker ontbijt gehad : “Damn good coffee" gehad with cherrie pie. Bij ja ja…de kenner die weet het al…"the double R diner".
Toen we binnenstapten hoorden we in onze gedachten bijna de jukebox spelen. Het zag er inmiddels ietsje anders uit als in de serie, maar het was zo herkenbaar en super leuk!!! Om gewoon op die plek te zitten waar Cooper and Sheriff Truman zaten, Shelly and Norma enz. And the pie oh ja…die was great. (Twinpeaks liefhebbers zullen weten waar ik het over heb :) "This is where pies go to when they die."
Wat ook zo enorm opviel was de aanwezigheid van de Twin Peaks berg. Een alles overheersende aanwezigheid in Twin Peaks (North Bend).

Daarna door naar het plekje waar het Twinpeaks town sign stond, het was even zoeken om de juiste/exacte plek te vinden… Om op dat plekje te staan waar iedere aflevering mee begint, is bijna gewijde grond ;) Wat je in intro van de serie niet ziet is dat pal naast die plek twee stevig stromende riviertjes bij elkaar komen. Bijna jammer dat het zo’n mooi weer was, een beetje druiliger weertje zou de sfeer helemaal goed weergeven. Maar ja, we hadden de pech van een stralende dag. Met weer die enorme berg op de achtergrond. (Twin peaks heet in werkelijkheid Mount Si).
Vervolgens de “The Great Northern” aangedaan. De waterval is ronduit indrukwekkend. En natuurlijk geweldig om die waterval eindelijk in het echie te zien. Met enige fantasie (en die hebben we wel ;) hoor je de diepe tonen van de "Twin Peaks theme" in het brullende geruis van het water. Met dat grote hotel, vol geheimen, dat er boven torent. Te gek om hier te staan en dit met eigen ogen te zien.

Daarna naar de “Roadhouse”. We denken dat de zijkant van het gebouw vooral in de shots van de serie gebruikt zijn. Uiteraard hebben we in de Roadhouse onze lunch gegeten. Oh wouw, zo leuk allemaal. Zo’n leuk detail dat in de Roadhouse een schilderij hangt van een paar bomen, beetje zoals in het Sheriff’s station.

Rond een uur of twee stapten we in de auto naar Aberdeen. Een lange rit van bijna 2 ½ uur. Onderweg even gestopt en maakten we een praatje met een paar Amerikanen, Irving and Steve. Grappig zoals zij en veel Amerikanen heel gewoon vinden om aan een wild vreemde te vragen hoe het gaat. Vervolgens kom je dan in gesprek over wat we aan het doen zijn en over hoe wij de route zouden moeten vervolgen en wat echt mooi zou zijn. Eentje was in Amsterdam geweest in his twenty’s, nog jong en op zoek naar vertier in the Bulldog. En de ander was als militair gestationeerd geweest in Duitsland. Echt leuk. Amerikanen zijn heel vriendelijke mensen. Men gaat heel goed en beleefd met elkaar om. Ze zijn ook meest no nonsense types en erg trots op hun land. Nou best terecht vind ik, want het is een prachtig land.

Toch nog een Mac Donalds gevonden. Wallmart zat daar om doe hoek tja…en dan loop je maar zo even naar binnen. Mensen mensen wat een grote winkel en dan is dat nog niet eens een Wallmart super center. Maar het is hier wel erg kostbaar winkelen dus ik moet me inhouden.
Zo typical iets in de wallmart, toen de kassier er bij het afrekenen achter kwam dat we uit Nederland kwamen, schudde die mijn hand en heette ons hartelijk welkom in zijn land ;) Tja, dat is gewoon leuk.

Geschreven door LetsgotoAmerika2016