Vanmiddag hebben wij een excursie naar Erice. Een leuke afwisseling, een plaatsje bezoeken in de namiddag en avond, ik kijk er naar uit.
In de ochtend voorbereidingen voor het bedankje aan de reisleiders. Het afscheidsdiner in Opi wordt een happening. Een lied, kadootjes én een speech van Cees. We zijn er druk mee met een aantal van de groep, de rest vindt het goed ;-).
Het is heerlijk weer en een uurtje zwembad op een bedje, ik moet natuurlijk niet te wit worden. Ik ben nu tot de één na bruinste uitgeroepen en heel veel er voor gelegen/gezeten heb ik niet, maar natuurlijk wel al 6 weken elke dag buiten, wat zal dat wennen worden straks weer thuis.
Na een Italiaans half uurtje wachten komen 3 busjes ons ophalen voor de excursie naar
Erice, het is een middeleeuws dorp op de top van de Monte San Guliano. We gaan er wandelen. Of dat volgens de borden: 'A friendly walk around Erice' wordt weet ik niet.
De geschiedenis werd verfraaid door de dichter Vergilius, die Erice noemde in zijn epische werk, de Aeneis, waardoor het een stop werd op de reizen van de Trojaanse held Aeneas, de mythische stichter van Rome.
Om Erice te verkennen, verlaat je Porta Trapani en gaat een steegje in vol smalle straatjes en kleine pleinen, geflankeerd door kerken en adellijke paleizen die een glimp van majestueuze uitzichten bieden.
Vooral de kerken vallen op, zozeer zelfs dat Erice bekend stond als de "Stad van de Honderd Kerken".
In werkelijkheid zijn het er niet zo veel, maar ze zijn allemaal niet te missen.
Erice is bekend om zijn Frazzate (kleurrijke voddenkleedjes) en om zijn Dolces (amandelkoekjes en marsepein).
Maar we beginnen, met een heerlijk door de NKC, getrakteerd ijsje
Pracht en charme, tradities en verhalen uit het verleden, schoonheid en verwondering: je ademt het allemaal in terwijl je door de straten van Erice loopt, een van de mooiste dorpen van Italië.
We drinken thee bij een uitgetreden non die de lekkerste koekjes maakt, ze is inmiddels 84 en draait de deeg bolletjes er nog lustig op los.
Ik ben met Bettie aan de wandel en hier neergestreken. We nemen een heerlijke cannoli met ricottavulling erbij.
Ook hier viert het toerisme hoogtij, veel winkeltjes met de typische Siciliaanse producten. Het wordt al snel donker en de straatjes verlicht. De dom hebben we nog net op tijd kunnen bekijken.
Het is koud, we zijn op 700 meter hoogte en dat is te voelen, zeker met de wind én we zijn er niet op gekleed, gelukkig had ik mijn vest meegenomen.
Toch nog een klein hapje gegeten, bruschetta's en aubergine stoof, heerlijk.
Op ons gemak lopen we naar onze bus, die ons weer terugbrengt naar de camping. Leuk was het zeker weer!
Zo'n avond excursie is toch weer even heel iets anders.
Tot morgen!
.
Geschreven door Ivie74