Vandaag een vrije dag. Een dag om even bij te komen van alle indrukken en te ontspannen of een wasje te doen. Én uit te slapen, maar dat zat er niet in. Tegen half 6 uur schrik ik wakker, zit rechtop in bed door een enorme knal en herrie.
Direct reuring op de camping, ik eruit, broek aan, jas aan. Blijkt er een auto over de middentalud te zijn geschoten en aan onze kant van de weg terecht te zijn gekomen. Die talud bestaat uit 2 hoge stoepranden met daartussen aarde met planten, die zijn nu plat.
Even niet gezien, in slaap gevallen of zitten appen?????? Maar voor hetzelfde geld rijdt hij zo de camping binnen, of eigenlijk meer de waterbak in, die tussen de weg en de camping ligt.
Hij mankeert niets gelukkig en een tweede auto is er niet bij betrokken.
Niet heel fijn wakker worden! Ga toch nog maar terug mijn bed in, te vroeg om op te blijven.
Een beetje orde in de chaos (viel best mee) geschept, na zoveel dagen onderweg, ligt er overal wel iets. Wat gewassen, wc weer schoon, de bezem erdoor, alles weer netjes.
Het is iets minder warm en er zijn wolken, ga zo op supermarktjacht met Ria.
We zien hier de andere kant van Albanië. Wat een armoedige huizen, flatgebouwen, die lijken gebouwd te zijn van ergens overgebleven stenen, dus van alles door elkaar, geen mooie straten, maar kiezelpaadjes. Ohoh, wat zijn wij toch rijk en is alles georganiseerd in Nederland.
We hebben de bakker gevonden, daar gaan we later terug, eerst de supermarkt vinden, lopen wat straatjes door, oh jee doodlopend, terug ander straatje in en dan ineens zijn we in de hoofdstraat met heel veel winkeltjes, vooral rommel, maar ook 2 supermarkten en ook in deze heel veel wasmiddelen. In beide lopen we rond en zoeken wat we nodig hebben en dat is wel een dingetje hier want alles staat door elkaar, behalve de wasmiddelen dan :-). Máár we worden geholpen en dat vinden de winkeldames maar al te leuk.
We willen ,"dank je wel" in het Albanees zeggen en met een horde giechelende winkeldametjes om ons heen blijkt dat "falemindérit" te zijn. Ria wil bij de poelier nog wat eitjes meenemen, maar voor 6 eitjes 1200 lek €10,00) te moeten betalen, nee, niet verkeerd verstaan, ze schreef het op een briefje, zijn we zonder "falemindérit" de deur uitgelopen, we zijn niet gek natuurlijk en proberen kunnen ze het altijd. Terug naar de bakker, helaas die is met lunchpauze, zijn eigen boterhammen aan het opeten ;-).
Ík heb een half broodje van Jannie gekregen en later ook nog bananen van Gerrie, fijn hè :-). Mijn boodschappen worden voor mijn camperdeur afgeleverd :-) :-).
Inmiddels onweert het in de verte en zien we de buien vallen, maar hier is het nog droog, maar een buitje komt er zeker aan.
En het was een vette bui van minstens 2 uur met hagelstenen, stortregen, wind en onweer. Lekker gelezen, met alles dicht.
Onze laatste avond hier betekent weer alles reisvast en dus lekker uit eten bij het buurrestaurant, heerlijk meatballs, de vrije vertaling voor kofte hier. Met frietjes, prima.
Nu met z'n allen voetbal kijken en natuurlijk weer heel veel lachen, onze Koos praat weer met driedubbele tong, maar kan nog aardig uit de hoek komen.
Bye bye tot morgenmiddag.
Geschreven door Ivie74