Ga ik naar Noto, of ga ik niet naar Noto, het is te fietsen. Ik laat het er maar een beetje van afhangen wat de anderen doen, een dagje strand is natuurlijk ook wel heel erg lekker en een dag niets kan ook geen kwaad. Ik ga het zien :-). Noto kan ook worden bezocht op de reisdag naar San Leone, maar dan hebben we heel wat POI's op de route en jullie weten dat ik zoveel mogelijk wil zien.
Gisterenavond komt Johan vragen of ik mee fiets naar Noto, de beslissing is snel gemaakt en we gaan met z'n tienen, gezellig. De route bekijk ik met Johan en Adri. We fietsen het eerste stuk langs de zee, wat met dit weer geen straf is.
Stukje te ver, stukje terug, behoorlijke heuvels, waardoor we op onze Luc en Gabby (zonder e-bike) een paar keer moeten wachten en wat km's meer komen we er. Én wat ben ik blij met mij Kermie, ze doet het echt fantastisch bergop, ik ben denk ik de enige die fluitend de heuvels op komt. Even uitsloven en iedereen voorbij fietsen :-) :-), lekkerrrrr.
Noto is een soort openluchtmuseum, dat op de Unesco Werelderfgoedlijst is geplaatst.
Het barokke stadscentrum bestaat uit drie parallel lopende straten met daarop haaks kruisende zijstraten.
De belangrijkste van de drie straten is de Via Vittorio Emanuele, die je kunt bereiken via de stadspoort, de Porto Reale.
Langs deze brede straat vind je mooie voorbeelden van barok architectuur, met diverse kerken en palazzi.
Er staan prachtige kathedralen en kerken. In de Via Nicolaci bevindt zich het Palazzo Nicolea del Principe di Villadorata.
De zes balkons worden ondersteund door kariatiden (draagstenen) gedecoreerd met mythologische smeedijzeren figuren.
De Duomo di San Giorgio aan een bordes met 50 treden is vrij te bezoeken.
Op de wandelroute liggen enkele voortreffelijke ijswinkels.
Mandarijnenijs is de specialiteit van Costanzo Corrado: Via Silvio Spaventa 9, citroenijs is de topper bij Caffe Sicilia: Corso Vittorio Emanuele 25.
Tip voor degenen die in de stad willen lunchen: restaurant Trattoria Fontana d'Ercole. Specialiteiten: risotto en verse vis.
We parkeren de fietsen tussen twee marktkramen in op een open plek, de kraam eigenaren zien daar meteen brood in. Ze willen wel een oogje in het zeil houden voor €20,00. Na veel Italiaanse discussie, waar we natuurlijk niets van begrijpen, verhuizen we naar de overkant en zetten de fietsen vast aan een hek, prima en voor niets.
We beginnen (natuurlijk) op een terras, het is inmiddels etenstijd. Veel trek in warm eten heb ik nog niet, neem een koel biertje en krijg de rand van de pizza van Bettie (lust ze zelf niet) voor mij meer dan genoeg! Én heel lekker. Het apart afrekenen kost weer veel moeite, maar het lukt, ze weten natuurlijk niet dat ik het glaasje voor die moeite maar heb meegenomen, vond het zo leuk én ik blijk niet de enige te zijn, erg hè:-).
Ik besluit in mijn uppie het rondje Noto te doen. Wat een mooi, leuk plaatsje. Wel meteen weer toeristisch, maar dat maakt het ook weer gezellig.
Prachtige barok gebouwen, afgewisseld met (veel) kerken, waar ik niet allemaal in ga ;-). Ik vind het geweldig. Leuke kraampjes en winkeltjes maken het af.
Om half 4 weer, zoals afgesproken, terug bij de fiets, over een uur moeten we bij de wijnproeverij zijn in Avora.
We krijgen 5 wijnen te proeven met verschillende hapjes. De rose en de rode wijn met amandel toevoeging is heerlijk, de rode vind ik niet lekker.
Ik heb van de amandel wijn een fles gekocht, perfect als dessertwijn en daar hou ik van :-).
Over de terugweg is flinke discussie, toch nog een stuk heuvel op. En twee accu's zijn niet zo best meer, maar ze redden het gelukkig.
Gezellig met een groepje nakletsen bij Jos en Inge (zij waren niet mee). Was weer super gezellig, veel gelachen.
Ik zet Kermie weer op Coco, Miep heeft de coördinaten weer in haar geheugen, morgen vroeg de tafel, stoel en mat naar binnen en we zijn gevieren weer klaar voor vertrek.
Welterusten tot morgen!
Geschreven door Ivie74