Vandaag rijden we richting de Amalfikust met z'n mooie stranden.
Gaeta is een mooi kustplaatsje op de route en leuk voor een pauze.
Het was even zoeken naar de parkeerplaats, maar ik had blijkbaar een straatje over het hoofd gezien. Ik was als eerste en vond het er niet echt jofel uitzien. Heb gewacht tot er meerdere kwamen. De Turkengrot was natuurlijk gesloten vandaag, jammer want die had ik graag gezien. Ik maak een wandeling met Adri, berg opwaarts om de zee te bekijken. Het was weer zweten. 34° pffff.
Het verkeer is hier in Italië echt vreselijk.
Op een weg van 10 km kom je om de 100 m een snelheidsbord tegen, prima natuurlijk, maar niet als op elk bord een andere snelheid staat aangegeven. Het gaat van 30 naar 50, weer terug naar 40, even verderop 70 en dan weer terug naar 60, Miep kan er geen chocolade van maken ieg. Ik hoop niet dat ik geradard ben. Het is meerijden in de stroom en echt iedereen rijdt te hard. In Sorento aangekomen is het pas echt erg, honderden scooters, links, rechts, achter en voor. Ineens zijn ze er en pakken voorrang terwijl ze het niet hebben. Vlak voor je langs, of rechts inhalen, niets is te gek. Richting aangeven, hoezo?, moet dat dan? Maar ook auto's doen dat niet, zelfs op de tolweg niet. Daar heb ik trouwens vandaag zo goed als niet opgereden. Ik denk max 50 km.
Ik stop langs de weg om een foto te maken van Sorento, het is echt een geweldig plaatje.
Onze camping
Villaggio Campeggio Santa Fortunata ligt in een rustig en panoramisch voorgebergte met uitzicht op het op 2 km gelegen Sorrento. Er is een buitenzwembad, een à la carte restaurant en een pizzeria. De camping ligt aan het strand.
Dankzij de ligging, is de camping het ideale startpunt voor een bezoek aan de Amalfikust, Positano, Amalfi, Ravello, het eiland Capri, Ischia, de stad Napels, het archeologische gebied Pompeii en Herculaneum en vele andere toeristische locaties.
Stoppen voor de ingang, moet ik direct mijn paspoort inleveren -(, "one minute", dat worden er 10 en dan word ik door een voor me uitrijdend golfkarretje, naar mijn plek gebracht, waar ik in eerste instantie niet zo blij mee ben, maar ja je kan niet altijd geluk hebben. We staan in etages en dat is wat minder gezellig.
Na de gezamenlijke borrel, met weer heerlijke hapjes van Jan, plant ik me voor Coco om mijn dagelijkse verhaal te doen :-). En dat wordt natuurlijk weer langer dan gedacht ;-).
Het nummer Torna a Surriento zal velen bekend in de oren klinken.
Of het nu gaat om de uitvoering van Pavarotti of de romantische versie van Elvis Presley, je zult het ongetwijfeld ooit eens gehoord hebben.
In dit wereldberoemde liedje is de hoofdrol weggelegd voor de Zuid-Italiaanse stad Sorrento, een stad gelegen op het Penisola Sorrentina, het Sorrentijnse schiereiland.
Liefdevol wordt hierin omschreven hoe prachtig Sorrento is en welke schatten het stadje te bieden heeft.
De eeuwenoude mythe van de sirenes is onlosmakelijk verbonden met Sorrento.
Dit is toe te schrijven aan de Griekse dichter Homerus, die ruim drieduizend jaar geleden al wist hoe schitterend deze omgeving was.
Hij prees de schoonheid van het schiereiland en maakte deze omgeving tot het toneel voor de ontmoeting tussen Odysseus en de Sirenen.
Volgens de legende wisten deze halfgodinnen duizenden scheepslieden met hun melodieuze stemmen te verleiden.
Betoverd door het hemelse gezang lieten zij het roer uit hun handen glijden, met als gevolg dat de boten tegen de rotsen sloegen en de bemanning het niet overleefde.
Om de roep van de Sirenen te weerstaan en te voorkomen dat zijn schip tegen de rotsen zou slaan, stopte Odysseus bijenwas in de oren van de bemanningsleden.
Omdat hij zelf toch wel erg nieuwsgierig was naar het stemgeluid van de Sirenen, liet hij zich vastbinden aan de mast.
Zo kon hij wel naar de Sirenen luisteren, maar had hij niet de mogelijkheid om bij het roer te komen en van koers te veranderen.
Zijn oplossing bleek geslaagd, maar de Sirenen zouden zich door deze mislukte poging het schip te laten vergaan uit verdriet in zee hebben gestort.
Hierdoor ontstonden drie eilandjes, de Li Galli eilanden (zie kaartje).
Geschreven door Ivie74