’s Morgens bezoeken we eerst de Basiliek van Guadalupe, prachtig en indrukwekkend.
De Basiliek van Guadalupe (Spaans: Basílica de Santa María de Guadalupe) is een basiliek, of eigenlijk twee basilieken, in de gemeente Gustavo A. Madero in Mexico-Stad.
De kerken zijn gebouwd op de heuvel Tepeyac, waar Onze-Lieve-Vrouw van Guadalupe in 1531 aan Juan Diego zou zijn verschenen.
De beeltenis van de maagd van Guadelupe bevindt zich hier.
De bouw van de oudste van de twee kerken is begonnen in 1531. "Hij was pas voltooid in 1709
. Deze kerk kenmerkt zich door een Dorisch interieur met standbeelden van Juan Diego en Juan de Zumárraga, de eerste bisschop van Mexico
. Paus Pius X kende deze kerk in 1904 de status van basiliek toe
. In 1921 werd een bomaanslag gepleegd op deze kerk
. De beeltenis van de O.L.V. van Guadalupe werd hierdoor echter nauwelijks beschadigd
. Aangezien Mexico-Stad op een voormalig meer is gebouwd vinden er vaak verzakkingen plaats
. De basiliek raakte hierdoor zwaar beschadigd
. Tussen 1974 en 1976 werd er daarom een nieuwe basiliek naast gebouwd
. De beeltenis werd hiernaartoe overgeplaatst
. De nieuwe basiliek is gebouwd om een groot aantal bezoekers te verwerken, er kunnen maximaal 40.000 mensen tegelijk naar binnen
. "De basiliek is een belangrijk bedevaartsoord.
Het wordt door miljoenen mensen per jaar bezocht, en is daarmee op Rome na het meeste bezochte christelijke bedevaartsoord.
Voornamelijk op 12 december, de feestdag van de Maria van Guadalupe, is er erg druk.
Na dit bezoek rijden we, via een commerciële tussenstop met edelstenen, naakthonden en verschillende (sterke) drankjes, gemaakt uit het agavesap, die we allemaal mogen proeven (brrr) door naar piramidecomplex Teotihuacán.
Teotihuacán (‘Huis van de Goden’) was zo’n 2000 jaar geleden één van de grootste steden ter wereld, met ongeveer 125.000 inwoners.
Nadat de Azteken Mexico hadden veroverd, vestigden zijn hun ceremoniële centrum in Teotihuacán.
Het complex ligt zo’n 50 kilometer buiten Mexico-Stad.
Een mysterieuze highlight.
Archeologen weten niet wie de piramides en tempels rond het begin van de jaartelling bouwden.
Het waren geen Azteken of Maya’s.
Zeker is wel dat het Mexico’s eerste grote beschaving was.
De ruïnes zijn nog altijd indrukwekkend!
We wandelen rustig over de lange Laan van de Doden, bekijken de tempels van Quetzalcoat, Tlaloc, de paramide van de zon (70m)en de maan (43m) beklimmen de Serpent tempel. Ik ga de uitdaging met de hoge treden aan, tree voor tree, stap voor stap en ik kom boven :-) zonder al teveel last. Het uitzicht is prachtig. Het is warm en de vele treden ook op de laan der doden, maken het een zeer pittige wandeling.
Na een lunch op eigen gelegenheid in een soort vreetschuur met een zalig buffet, nog lekkerdere toetjes én goede wifi (kon ik eindelijk mijn pin van gisteren online zetten) rijden we weer naar Mexico-Stad.
We sluiten, met het grootste deel van de groep, onze laatste dag in de hoofdstad af met een gezellige avond op het Garibaldi-plein, waar we genieten van live mariachi-muziek en natuurlijk een lekker drankje.
Ilonka heeft dit geregeld voor ons, we worden met busje gebracht en weer opgehaald. Entree hoeven we niet te betalen alleen een drankje, dag mag dan wel wat kosten. Een pinacolade voor 250 pesos, dat is zo'n €12,50, langzaam drinken dus. Ik klets gezellig met Eddie, de gesprekken onderling gaan steeds dieper, het is net of we al weken met elkaar zijn.
We lopen na afloop terug over het plein, waar het een drukte van belang is. Heel veel kleine of grote orkesten spelen druk, langs - of door elkaar heen.
De taxibusjes brengen ons weer terug naar ons hotel, waar ik snel mijn bedje opzoek.
De wifi is hier erggggg slecht, elke dag uploaden wordt misschien lastig helaas.
Geschreven door Ivie74