Na het ontbijt reizen we verder naar Camagüey. Na een kort ritje stoppen we in de Valle des Ingenios "de suikermolen vallei". De rijke suikerboeren stichtten de stad Trinidad. We beklimmen een toren met een prachtig uitzicht over de suikerrietakkers, wel een hele klim en dat met nu al 31°.
E verteld het verhaal achter de toren "Een suikerboer had 2 zonen die verliefd waren op hetzelfde meisje, de boer zei, wie de hoogste toren maakt mag met haar trouwen. De een bouwde boven de grond de ander onder de grond en ze bleken allebei op hetzelfde uit te komen, een toren en een waterput van 40 meter. Geen uitsluitsel, dus besloot de boer zelf met het meisje te trouwen ".
Aan de voet worden souveniers verkocht, oa geborduurde tafelkleden die bij ons al jaren uit de mode zijn, ik koop sambaballetjes, leuk voor mijn bekende plankje.
Lunchstop, deze keer bij een soort wegrestaurant, erg ongezellig met Nederlandse prijzen. Stikt van de vliegen en honden.
Op naar de koloniale stad Sancti Spíritus, waar E. het eea verteld over deze mooie stad. Eerst iets drinken en dan wat vrije tijd om rond te lopen en foto's te maken.
Weer een zeer kleurrijk plaatsje.
Bij de bus gekomen blijkt Gijs zoek, even wat stress, maar hij wordt gevonden. Gedoe bij de bank met wisselen, hij had een briefje van € 50,00 met een scheurtje, wat hem een gesprek met de bankdirecteur opleverde.
Nog 2 uurtjes in de bus voordat we er zijn. Beetje muziek luisteren en soezen.
De fietstaxi staat al klaar voor een uniek tochtje langs 3 mooie kerken van de 18 die er te vinden zijn in Camagüey. Het schemert inmiddels al, wel mooi voor wat sfeerplaatjes.
We zijn inmiddels wel een beetje gaar. Op naar het hotel, we overnachten een nacht in Hotel Camagüey, Carretera Central, inclusief diner. Volgens E. het slechtste hotel op onze reis, maar dat valt reuze mee, oud, maar schoon en goed eten. Gijs heeft zich gestoten aan de fietstaxi en heeft een bloedend been, lastig met zijn bloedverdunners, pleister uit mijn tasje en desinfecterende doekjes erbij, ook weer klaar, hij is erg dankbaar, later betaald hij mijn drankje als bedankje, lief, maar niet nodig natuurlijk.
We (buffet)eten met z'n allen en praten gezellig nog wat na. Geraldine nog steeds niet lekker en haakt af.
Even relaxen op de kamer, douchen en lekker slapen. Trusten allemaal!
Camaguey (gesticht in 1515 onder de naam Santa María del Puerto del Príncipe) is een stad in centraal Cuba en is na Havana en Santiago de Cuba de stad met de meeste inwoners. Het is de hoofdstad van de provincie Camagüey. De stad wordt bewoond door ongeveer 294.000 mensen
Het historisch centrum van deze stad werd in 2008 door de UNESCO uitgeroepen tot cultureel erfgoed van de mensheid.
Reisafstand ca. 280 km.
Geschreven door Ivie74