Vandaag vroeg op, we gaan naar de school en worden verwacht bij het heisen van de vlag om 7.50u. De kinderen staan in rijen en er zijn toespraken. Als laatste wordt er gebeden. De vlag blijft halfstok hangen want de oud-president is onlangs overleden. We staan te bakken in de zon maar het is bijzonder om mee te maken. De onderdirecteur heeft onze namen van buiten geleerd en roept ons een voor een naar voren om onszelf kort voor te stellen aan de kinderen. Ik beloof ze dat ik in de namiddag met ze mee ga sporten.
We gaan eerst naar het kantoor van het hoofd van de school voor een welkomspraatje. Daarna gaan we eerst lessen volgen van Keniaanse docenten. Ik mag een les Biologie volgen bij Paul en een les Engels bij een dame. In de biologie les leren ze een blad schematisch te tekenen en een insect naar keuze. Ze hebben elk een petrischaaltje met een paar zelf gevangen insecten erin. De beestjes zijn verdoofd door een pluk watten met chloroform. De opdrachten volgen elkaar in rap tempo op en de leerlingen gaan telkens zonder te morren aan de slag. Ze moeten maar zorgen dat ze het bijhouden. De Engelse les is saai, grammatica. Tegen het einde van de les zit ik net als een aantal leerlingen te gapen. Net als bij ons wippen een aantal op hun stoel en ligt er vanalles op de grond. Met dit verschil dat de leerlingen aan het einde van de dag de vloer moeten vegen met een rieten bezem.
We hebben een korte pauze en dan gaan we zelf lesgeven. Ons lesmateriaal ligt nog in het busje en de chauffeur blijkt weg. De ramen blijken niet zo goed te sluiten en we schuiven ze van buitenaf open. Van Tineke ligt de tas echter buiten bereik en is te zwaar om er uit te hengelen. Dan besluit ik dat ik best door het raam naar binnen kan klimmen. Ik krijg nog een kontje van Albert en dan ben ik binnen. Naar buiten gaan makkelijker en ik ga eerst zitten in het raam en wordt door een paar mensen horizontaal het raam uit gedragen. We liggen helemaal in een deuk. De les is officieel al begonnen dus heel het schema is overhoop.
Mijn begeleider blijkt bij 2 mensen te zijn ingedeeld dus ik ga alleen naar de klas in eerste instantie. Uiteindelijk gaan 2 niet-biologen met me mee. De kinderen zijn eerst heel erg verlegen en durven me niks te vragen. Dan maar eerst lesgeven. Ik heb de kleuropdrachten over de bloedsomloop thuis geplastificeerd en ze moeten met rood en blauw zuurstofrijk en -arm bloed inkleuren. Ondertussen stel ik daar vragen over. De Keniaanse docenten doen ook vrolijk mee. Na afloop van de les komt Jolanda de klas in en helpt het vragen stellen op gang te krijgen. Uiteraard willen ze weten hoe je onder zeeniveau kunt leven. Vragen over Nederland durven ze wel te stellen maar over mij durven ze niet.
De les heeft best wel lang geduurd en mijn tweede les had eigenlijk al moeten beginnen. Mijn klas blijkt echter bezig met Engelse les dus die docenten wordt gewoon aan de kant gezet voor mijn les. We doen eerst weer een veagenrondje en deze groep durft meer te vragen. Dan is het al tijd voor lunch en hebben weinig geen biologie gedaan. De kinderen willen liever les dan lunch. Dus ik besluit dat ze lunch gaan halen en dat ze die dan in de klas opeten terwijl ik lesgeef. Ik ga zelf ook snel wat te eten en te drinken regelen in de ‘docentenkamer’ . De eerste 10 minuten van de les zijn een beetje rommelig omdat ze natuurlijk in de rij moeten staan voor eten en ze komen 1 voor 1 binnengedruppeld met een bord warm eten. In deze groep is het niveauverschil goed te merken. Kinderen zitten met alle niveaus door elkaar hier in Kenia. Maar de regering is er over aan het denken om de klassen in de toekomst meer op niveau te gaan indelen.
Na de lessen hebben we een afsluitende bijeenkomst met alle docenten, geven we onze meegebrachte spullen, krijgen wij ook cadeautjes en worden er foto’s gemaakt. Daarna trek ik snel een korte broek aan en ga ik mee hockeyen. De bal vliegt alle kanten op met de bulten in het gras. Met houtskool zijn er lijnen voor de atletiekbaan getekend en 1 goal wordt gevormd door twee dikke stenen. Er wordt verder nog gevoetbald, getennist en gevolleybald. Om 17.15u vertekken we na een hele reeks selfies met allerlei kinderen. We doen nog een biertje op terras voordat we weer naar de camping gaan. Dit was echt een geweldige dag!

Geschreven door Githa.op.reis