Vanochtend om 6.00u gaat de wekker. Het is eb om half 8 en een uur voor tm een uur na eb schijnt het moment te zijn om te snorkelen bij Cape Vidal. De zon laat zich nog niet echt zien en ondanks dat het water niet koud is hebben we het koud als we het water in gaan. Ik heb nog nooit gesnorkeld dus ik vind de golven best wel intimiderend. Het heeft de hele nacht nog best wel hard gewaaid dus we vermoeden dat dat de reden is dat er nog best wel flink wat golfslag is ondanks dat de snorkelplek beschut ligt achter een lange rij rotsen. Ik ga eerst oefenen in een getijdenpoel tussen de rotsen. Ik kan er net in liggen en een beetje rondscharrelen maar het helpt me om te wennen aan het ademen door de snorkel. Er zitten verbazingwekkend veel mooie visjes in. Met zebra strepen, blauwe, visjes met camouflagekleuren en ik zie zelfs een grote krab verstopt zitten onder een rots. Dan maar eens proberen in het open water. Dat lukt nu wel. De vissen bevinden zich vooral daar waar er rotsen onder water liggen waar planten op groeien. Hier zitten weliswaar grotere vissen maar ze zijn minder kleurig. Mijn kleine fotocamera bewijst dat hij inderdaad waterdicht is. Helaas voor nu geen foto’s. Als we uit het water komen, worden we gewaarschuwd om op onze spullen op het strand te letten. Niet vanwege dieven maar vanwege de apen. Één man had Koen zijn doosje voor het snorkelmasker uit de handen van een aap gered en een vrouw had een aap betrapt op het openen van de ritsen van de rugzak. Nou ja zeg!
Na het snorkelen eten we wat op de camping, water maakt altijd hongerig! De apen zitten nu werkelijk overal. Je moet continu op je spullen letten, met name op je eten. Om gek van te worden. Eentje haalt het tot in de laadbak en eentje zelfs tot op tafel! Ze maken gelukkig niks buit. Ik gooi hier geen etensresten weg, want de prullenbakken zijn hier gewoon open tonnen. Wat ik helemaal nergens op vindt slaan omdat we midden in een natuurpark zitten. Er scharrelt ook een of ander klein hertjesachtig beest over onze plek. Totaal niet bang en aan de reactie te merken ook al eens gevoerd door mensen. Das dan weer jammer, maarja er zijnhelaas genoeg mensen die niet snappen dat het geen kinderboerderij is.
We gaan na de lunch opweg naar Pongola restcamp in het Phongolo nature reserve.De berichten zijn wisselend over het al dan niet nog bestaan van de camping. Als we bij het game reserve komen blijkt de info op de iOverlander app helaas te kloppen, de camping is definitief gesloten. Ietsje terug ligt een camping die zich vooral richt op vissers die op het stuwmeer gaan vissen. Wij zijn de enige kampeerders. Bij de receptie krijgen we de tip om bij een andere ingang van het reserve vlees te gaan kopen. Deze blijkt echter dicht maar een ingang verderop is er wel een winkeltje open. Ze bieden vlees aan van allerlei wild dat in de parken loopt; kudu, impala en warthog. Net als in de Nederlandse natuurparken moet de wildstand gereguleerd worden. We zijn nieuwsgierig en kopen kudu steak en warthog ribbetjes. Het vlees van het wilde zwijn is vet en is net zo taai als het beest er in levende lijve uit ziet. Misschien hadden we het heel lang moeten laten garen, geen idee. De kudu steak is wel erg lekker!

Geschreven door Githa.op.reis