We zijn weer vroeg wakker vanochtend, 6.15u. Maarja, als je er elke dag voor 21.00u in ligt. De opgaande zon is prachtig. Wat een rijkdom om hier zo midden in de natuur wakker te worden. Vandaag hebben we de hele dag de tijd om rond te rijden en dieren te zoeken. Als ik naar de wc ga, kom ik er achter waarom ik al de hele tijd zo’n jeuk op mijn linkerbovenbeen in de buurt van mijn onderbroek heb, er zit een teek die bezig is zich vast te zetten in mijn huid. Hij heeft zich nog niet volgezogen maar is nu al 10 keer groter dan de teken bij ons en hij is rood/bruin van kleur. Dikke paniek. Ik ren met mijn broek naar beneden het toilet uit; ‘ik heb een teeheek!’. Gelukkig zat hij nog niet vastgezogen en is hij er met een pincet zo uitgehaald. Schoongemaakt met Sterilon. Nog geen 5 minuten later is zo’n zelfde (dezelfde?) teek bezig om langs mijn broekspijp omhoog te kruipen. Ondanks de insectenwerende stof. Brrrrrr griebels, sokken over de broek en wegwezen hier, veel te veel griebusbeestjes. En deze keer knijpt Pim hem meteen plat. Die oet het niet meer.
De startkabels komen weer tevoorschijn en om 8.30 uur rijden we weer. Binnen 4 minuten zien we een vos! Binnen 10 minuten een roofvogel. Je hebt hier echt geen safarigids nodig, je struikelt hier over het wild. Binnen een kwartier een soort hertje! Je kunt merken dat de natuur ook wakker wordt en dat het een warme dag gaat worden. De zonnestralen komen en de beesten laten zich zien!
Bij Phokoje pans zien we een mannetjes én een vrouwtjesleeuw vlakbij de weg liggen (ca 15m). Het vrouwtje draagt een grote gps-halsband. Een beetje groot naar mijn idee. Later begrijpen we dat de leeuwen gevolgd worden in hun bewegingen voor onderzoek en dat als de leeuwen ouder en groter worden, ze van tijd tot tijd een grotere halsband nodig hebben. We zien een heleboel gemsbokken met telkens één gnoe. Verder zien we een groepje grijze jakhalzen, een kudde Thomsongazellen samen Tsessebes. Als ze onrustig worden, groeperen ze mooi per soort. Vlakbij Leitahau waterhole zien we twee jonge mannetjesleeuwen midden op de weg liggen. Als we dichterbij komen, staan ze op en gaan een meter of 5 van de weg af half achter een struik liggen, ons ondertussen wel in de gaten houdend. Helaas kunnen we hier niet de rest van de dag blijven staan, ik krijg hier geen genoeg van. Als kers op de taart zien we eind van de middag een poaar oren boven het gras uitsteken. In eerste instantie denken we aan een jakhals, maar het blijkt een wilde te hond te zijn, redelijk zeldzaam in Botswana. De hele dag hebben we maar 3 auto’s gezien. Als we rond 15.30u bij Matswere gate komen, komen we maar liefst 5 auto’s tegen, gekkenhuis, wat een drukte! ;-).
We slaan ons kamp op op een campsite vlakbij de ingang van het Game reserve. Het bespaart ons weer de hele rit heen en terug naar Brakah campsite, morgen trekken we immers weer verder. Bij de ingang van het park staan militairen en militaire vrachtauto’s. Bij navraag de volgende ochtend blijkt dat het licht wat we ’s avonds zien in de verte achter de camping en de generatoren die we hebben gehoord afkomstig was van de opbouw van verblijven voor de minister van landbouw die woensdag zou arriveren. We staan weer alleen en de campsite wordt duidelijk niet veel gebruikt gezien de dikke laag vervellingen van één of ander insect in één van de wasbakken buiten en de wc’s moeten we doorspoelen met een emmer. Het is er stoffig en vies.Van de recptie van de parkentree komt er iemand water brengen zodat we de wc kunnen doorspoelen. Op de grond liggen veel afgevallen takken van de Acacia. De doorns prikken met gemak zo je schoenzool in. De zon schijnt lekker en we kunnen alle spullen lekker laten drogen. De matras van Pim en Ingrid is nog steeds nat…….

Geschreven door Githa.op.reis