PAfval is iets aparts hier in Mozambique, hoewel we het in Zuid Afrika deels ook wel hebben gezien. Maar omdat we vanuit de camping de verzamelplek kunnen zien, kun je alles eens goed bekijken. Het afval wordt verzameld in een soort verhoogd betonnen hok. Dan komt er elke ochtend een traktor met mannetjes die er in graaien en het op de platte laadbak van de traktor laden. Maar tussendoor zie je ook dat mensen er in lopen te graaien. Het stinkt overigens niet, daar wordt het snel genoeg voor opgehaald. Als je op de camping iets weggooid, wordt het met de hand uit de prullenbak gevist, ook al zit er nog een losse vuilniszak in. Dat hebben we tot nu toe overal gezien. Ik zag zojuist één van de mannen van het personeel vrolijk jonglerend langslopen met onze lege plastic pindakaaspot. Die komt blijkbaar ergens wel voor van pas! Afval scheiden en verwerken staat in heel Afrika nog in de kinderschoenen. Glas wordt niet eens apart ingezameld. Bedenk je dan hoe groot Afrika is en hoe klein Nederland, en dan denken wij dat we de wereld moeten / kunnen redden met al onze regels.....
Tijdens het ontbijt steken er opeens 2 kopjes boven de omheining van de camping uit. We staan er nog steeds alleen dus als ze roepen is het duidelijk voor ons. Elke ochtend verschijnt er wel zo’n koppie. En elke dag wordt er iets anders aangeboden, behalve dan cashewnoten want die lijkt iedereen hier te verkopen. Vanochtend hebben ze calamaris en garnalen bij zich. Ze vragen zich 700 mts voor ruim 2 kg, inclusief schoonmaken. Dat is 10 euro en dat vinden we te duur. Dan vraagt hij wat we willen betalen. We hebben uiteraard geen flauw idee wat reëel is. Ik ga hulp vragen bij de keukenploeg die hier elke ochtend in de camping keuken hun ontbijt zitten te maken. Ze sturen me naar Barry, de manager. Die geeft me een weegschaal mee zodat we kunnen controleren dat de mannen niet met hun weegschaal hebben gerommeld. 400 mts zou een goede prijs moeten zijn. Koen onderhandelt tot 350 mts voor 2 kg. Dan vragen ze of we een mes hebben en dan beginnen ze met schoonmaken. Ondertussen wil een ander ons ook nog garnalen verkopen. Het worden 3 hele grote en en een medium. Ook voor 350. Dat wordt smullen vanavond!
Dan zijn we gelukkig nog op tijd voor de herkansing op de Ocean safari. Er blijkt nog plaats te zijn. De zee is een stuk kalmer vandaag. We zien redelijk snel dolfijnen. Ik ben echter te langzaam en het lukt me niet om tot bij ze te komen, Koen wel. De tweede keer lukt het wel. Er zwemt een groep van ca 15 dolfijnen op 10 meter diepte onder ons. De derde keer blijft er een groepje van 5 of 6 wat langer hangen en die zijn goed te zien. Maar we kwamen voor de walvishaaien en mantaroggen. Die laten zich helaas ook vandaag niet zien.
We doen een snelle lunch en gaan dan naar een introductieles over freediven. We leren over ademhalingstechnieken voordat je het water in gaat en oefenen ook. Als eerste moet je totaal ontspannen proberen te worden. Dan pas maximaal inademen. Je moet eerst als het ware vanuit je buik je longen vullen, dan vanuit je borst en als laatste vanuit je nek. Eerst zo lang mogelijk op het droge je adem inhouden. Ik redt 1.23 en Koen 1.45min. Dan drijvend in het water. Het water in het zwembad is koud dus ontspannen is lastig. Ik hou het maar 1 minuut vol, Koen anderhalf. Dan leren we hoe je het meest efficiënt kunt zwemmen en oefenen we dat ook. Ik vind dat meer ontspannen omdat het mijn aandacht afleidt van de worsteling tegen de drang om te gaan ademen. ‘s Avonds gaat de inktvis en de garnalen de pan. Je proeft dat het vers is. Als toetje de rest van de ananas die ni zo rijp is dat het sap langs de ellebogen drupt.

Geschreven door Githa.op.reis