Vannacht heeft het als een malle gewaaid. De tent flapperde, piepte en kraakte van alle kanten. Het maffe was wel dat het veel minder koud was dan in de avonduren. ‘s Ochtends even uitgebreid gedouchte en op pad. We gaan ontbijten in een restaurantje in Springbok, Herb. Lekker uitgebreid omeletje met goeie koffie.
We gaan op weg naar Cederberg. In de berm bloeien diverse wilde bloemen; geel, wit, paars, rood. De Oranjerivier brengt rood zand naar Namibië wat voor de rode duinen in Sossusvlei zorgt. Dat is hier wel te zien; de heuvels zijn hier nog wel roder dan in Sossusvlei. Gecombineerd met het uitgestrekte, rotsige karakter van de omgeving wanen we ons nog steeds in Namibië. Geleidelijk aan wordt het landschap groener.
In Vanrhynsdorp doen we een kleine boodschap. Ik vraag aan een politieagent waar er een pinautomaat is. Die is leeg, zegt ie, het is vandaag betaaldag. Ah, dat verklaart al die rijen vanochtend voor de banken in Springbok. Volgende dorp zal dan ook wel lege pinautomaten hebben. Andere optie is bijpinnen in de supermarkt, maar helaas, dat is vanochtend ook al zo veel gedaan dat er amper nog cash in de kassa zit. Afrika......
We gaan op zoek naar een camping in het Cedergebergte. We hebben er twee op het oog die allebei dezelfde afslag van de grote N7 hebben. Al snel staat er een bord dat de weg is afgesloten. Mmmmm. We gaan het toch maar even proberen. Om de hoek zien we al snel dat de Olifantsrivier hoog staat. Het bruggetje over de rivier is ondergelopen en aan het einde is een flinke stroming te zien (zie foto). Omdraaien dus. Dan maar een camping wat verder door nemen. Al snel staan we weer stil, nu op de N7. We staan al meer dan een uur stil als duidelijk wordt waarom. Er vindt een speciaal transport plaats van windmolens. De vrachtauto’s moeten een traject afleggen door de bergen en hebben waarschijnlijk in de bochten beide weggelaten nodig gehad. Koen telt 5 rotorbladen. Elke windmolen heeft er altijd 3. De 6e komt echter nooit voorbij. Later op de camping horen we dat eerder van de week een vrachtauto met rotorbladen de afgrond in is gereden 😳.
De eerstvolgende camping ligt slechts 5 km na de file. Het is al na 18.00u en het is er uitgestorven. Er komt wel iemand aanrijden maar die gaat ergens een deur binnen en komt verder niet naar ons toe. Geen idee. Volgende dan maar. Iets terug had ik een afslag gezien naar een camping. Dit blijkt Koningskop te zijn en ligt 15 km verder van de doorgaande weg af. Het hoort bij een citrusvruchten boerderij en ook hier is het hek dicht. Koen gokt de code, 1234, en het hek gaat open. Bij de receptie hangt een intercom en daar krijgen we respons. We hebben de hele camping voor onszelf en de man leidt ons naar het meest beschutte deel. Helaas niet het geplande restaurant voor vanavond maar gelukkig wel eten en hout ingekocht. Temperatuur is stukken beter dan gisteren en pas na 21.00u begint het echt te fris te worden.

Geschreven door Githa.op.reis