Vanochtend klimmen we naar de top van de berg aan de overkant van de rivier tegenover de camping. Het is een flinke klauterpartij en op z’n Afrikaans grotendeels rechtdoor omhoog. Boven staat een vlag en een kistje met een stapel losse bladen wat het topboek moet voorstellen. Terug beneden even snel douchen en dan gaan we verder op pad rond een uur of 12.00u. Door de eindeloze leegte rijden we via Ausenkehr naar camping Bo-plaatz. In Ausenkehr barst het van de eenvoudige hutjes maar ze hebben er wel een Spar.... En daar is het een drukte van jewelste. Buiten klinkt er muziek en overal zitten en staan mensen. In de supermarkt is het druk. Alle 8 de kassa’s zijn open en bij elke staat een rij tot minstens halverwege de winkel. De mensen zetten gewoon een mandje in de rij en beginnen het dan te vullen terwijl er eentje bij het mandje in de rij blijft staan. Het valt me op dat er vlak voor de kassa’s een chaotische stapel van mandjes, al dan niet met producten er nog in, is ontstaan. Als ik de vrouw voor me zie afrekenen, snap ik waarom. Als het bedrag op de kassa te hoog wordt, laten ze de rest gewoon in het mandje liggen. En niemand doet de moeite om dat mandje leeg te ruimen en gekoelde producten terug in de koeling te leggen. Ik zie zelfs dat iemand iets uit die stapel in haar mandje legt. Lekker makkelijk, hoef je niet meer naar het schap toe te lopen. Hopelijk heeft ons vlees voor vanavond niet eerst in die mandjesstapel gelegen....
Buiten op de parkeerplaats wordt ik door 2 meisjes aangesproken. Ze zijn geld aan het inzamelen om op schoolreisje te kunnen of andere activiteiten. Ik heb dat al een keer eerder gezien en weet dat het geen bedelen is. Ze hebben op dat blad ook dingen over zichzelf ingevuld als in een soort vriendenboekje; naam, leeftijd, hobby en talent. Een van de twee heeft als talent oa ‘eten’ opgeschreven 😬. We geven elk 10 Namibische Dollar en schrijven onze namen op de donatielijst erbij. En dat we uit Nederland komen, dan hebben ze een mooi verhaal te vertellen.
Onderweg naar de camping rijden we deels langs de Oranjerivier. Er omheen is het groen, de heuvels zijn droog. Rond 15.00u komen we op de camping. Er is niemand. We gaan onder een boom in de schaduw zitten lezen. Na anderhalf uit is er nog niemand dus kiezen we maar een plekje en zetten de daktent op. Vanaf de overkant van de straat komt een bakkie aangereden, het blijkt de beheerder. Hij vraagt 150 ND pp en 50 voor hout. Hij zegt dat jij ‘de jongens’ zal sturen met het registratieboek en het hout. Ik hoor hout hakken en even later komt er een auto met vier jonge kerels aan. Ze tillen er een braai uit en ons hout. Als ik ons inschrijf in het officiële boek van NWR, zie ik dat tot voor kort iedereen 80 pp heeft betaald, net als in iOverlander stond. Ik wijs de jongens er op en verbazingwekkend snel geven ze toe. We staan vanavond helemaal alleen met de sterren boven ons hoofd.

Geschreven door Githa.op.reis