Vanochtend afscheid genomen van Quinn en de hondjes op Louwe’s Creek Lodge. We gaan op weg naar Bulumbu border post. Eerst het dorp uit. Ze zijn er al 3 jaar bezig om de weg opnieuw te verharden. Telkens als ze geen loon krijgen of als de werkers het te weinig vinden, wordt er gestaakt en soms zelfs delen van de weg weer opgebroken. Daarna naar Barberton om te pinnen. Het is druk met parkeren en pinnen dus ik ga alvast in de rij staan voor de pinautomaat en Koen gaat de auto weg zetten. In Barberton halen we nog wat vlees bij een grote slagerij Hop-Chop of zoiets genoemd. Na Barberton volgt een een prachtige slingerweg door de bergen. Aan het eind (letterlijk) ervan komen we bij de grens. We rijden zo vanaf de weg een omheind paradijsje in. Tropische planten, mooi tuintje en een slagboom met een klein kantoortje. Wat een schattige grensovergang. De beambte vraagt direct naar de papieren waarin Duncan officieel heeft laten opmaken dat wij met zijn auto de grens over mogen. Binnen no time staat er een exit stempel van Zuid Afrika in ons paspoort en wordt de slagboom handmatig omhoog gezet. Dan volgt een stukje niemandsland door het bos. Uhhhh we hebben de grens van Swaziland toch niet gemist? O daar komt ie al. Weer een klein kantoor maar het verschil in rijkdom tussen de landen is wel te zien. Hier is het gewoon netjes waar het in ZA wel een parkje leek. Stempeltjes in het paspoort en verder. Wat volgt is een 20 km lange slechte weg. Het begint met asfalt met gigantische potholes. Gelukkig is er al snel geen asfalt meer en is het gewoon een off road hobbelweg.
Plan is om morgen te gaan raften. Het kantoor hebben we snel gevonden en er tegenover kan er gekampeerd worden in de tuin van een hostel. De tweede nacht is er zelfs gratis omdat we gaan raften. S avonds het gebruikelijke ritueel; vuur maken, eten maken, verhaaltje typen.....

Geschreven door Githa.op.reis