Vanochtend rustig ontbeten en op weg naar Swaziland. We reizen hier doorheen op weg naar Kruger park. De grens bij Golela gaat heel soepel; eerst een stempel halen om Zuid Afrika uit te gaan, door de slagboom, weer parkeren en dan naar het immigratie Office voor Swaziland. We betalen 50 Rand (soort van wegenbelasting) en krijgen het volgende stempeltje. Op naar de slagboom. De man bij de slagboom vraagt wat we in de auto hebben. Kampeerspullen zegt Koen. Waar gaan jullie heen? Hebben jullie vlees bij jullie? Dan wil hij ook de papieren zien waarin staat dat we in de auto van Duncan mogen rijden. Het is een officieel document opgesteld door de politie in Kaapstad. Het is te zien dat de goede man er niks van begrijpt. Hij mompelt nog iets van blauwe inkt maar we hebben geen idee waar hij het over heeft en laten het maar even gebeuren. Dan mogen we door. Vlak na de grens worden we staande gehouden door een politieagente. Ze vraagt Koen zijn rijbewijs en om op de claxon te duwen. We snappen er eerst niks van. Koen duwt voorzichtig met een wijsvinger op de claxon. Dan blijkt dat het een soort verkeerscontrole is; knipperlichten, remlicht, achteruitrijlampen, alles wordt gecontroleerd. Zelfs het internationale rijbewijs wordt naar gevraagd. Achter ons horen we ook andere auto’s toeteren. Ik wordt er een beetje lacherig van. We slagen met vlag en wimpel en mogen door rijden.
De weg richting het Hlana Royal park blijkt volledig open te liggen. Het is een grote stofboel. De camping in het park is mooi, past precies bij het beeld wat we hebben van kamperen in Afrika. Er is geen elektriciteit, in de toiletgebouwen staan de olielampen al klaar voor vanavond. Na de lunch gaan we op zoek naar wild. Door het hek van de camping rij je meteen het park in. We is enorm dichte begroeiing en de paden zijn smal en alleen goed te rijden met een 4x4. We zien weinig wild en het kaartje en de bewegwijzering zijn onduidelijk. Bij een uitkijkplaats mogen we de auto uit en kijken we over een watertje. Op de oever ligt een eindje verderop een grote krokodil. Op de terugweg zien we een groep van minstens 6 giraffen! Die hebben we al die tijd nog niet gezien. Ze staan een beetje achter een heuvel waardoor ze lastig zichtbaar zijn.
Vanavond eten we in het restaurantje van de camping. De tafels worden verlicht door olielampen, heel sfeervol. Na het eten verzamelen we hout en stoken nog een lekker vuurtje. Het hout ligt klaar om het water van de donkey te verwarmen maar gasten mogen er ook gebruik van maken. Het vergt alleen wat hakwerk met de bijl. Het hout is flink hard maar de bijl (en Koen) doet zijn werk. Als we bij het vuur zitten hoor ik in de verte een leeuw brullen.

Geschreven door Githa.op.reis