Alhoewel de hostal behoorlijk tegenviel (wat al eens kan gebeuren) toch een redelijke nachtrust gehad. De 2 andere pelgrims kozen om 3 uur (!!!) reeds voor de weg vooruit. Iets voor 8 uur begon ik aan mijn retour richting Carcaboso. Eigenlijk had ik mij dat dubbele traject (2 x 12 km) kunnen besparen maar ja... soms bezielt er mij iets waar nog kop nog staart aan te krijgen is.
Dus ja, het echte verhaal van de dag begint in Carcaboso waar ik zeer overtuigend gekozen had voor het off road traject. Dwars door tal van dehesa's richting Cáparra.
Het reisboek was duidelijk: dit is waarschijnlijk het mooiste traject op de Vía de la Plata. Het was nog vroeg en het ganse traject was één oorverdovende stilte. Akkoord, het blijft altijd uitkijken voor bobbels en stenen, voor zanderige glijmomenten en voor takken die soms de weg versperren. Maar het zoooo mooi.
Na goed 35 km de resten van de oude Romeinse stad
Cáparra. Ik kan hier lang en veel over schrijven maar misschien zeggen het filmpje en de foto's genoeg.
https://youtu.be/Ma9v_GFU-Og?si=xJU6yI41drbktxoy Na een toch wel uitgebreid bezoek 😎😎😎 fluks de fiets weer op want ... druppels. Nu eens meer dan weer minder; kortom onzekerheid troef.
Op de middag in Aldanueva del Camino en geen minuut te vroeg want de druppels werden talrijker en het werd... regen. In een bushokje toch wat sterkte opgedaan... een half uurtje geduld geoefend maar geen beterschap. Regenkledij uitgehaald en met een opgetrokken neus de laatste 25 km aangevat. En de rest van de dag dus van de regen in de drop. Veel tijd en goesting voor foto's was er niet. Maar de wetenschap dat ik morgen weer verder ga noopte mij toch tot enkele stops.
De klim naar La Calzada de Béjar was lang, pittig en nat 🌧🌧🌧🌧🌧🌧🌧. Onderweg bleven de overblijfselen zich opvolgen: de echte calzada, mijlpalen en andere kenmerkende overblijfselen.
Als een verzopen kieken om 15u00 mijn bestemming van de dag bereikt. Het heeft een uurtje gestopt met regenen en nu weer vollen bak.
Nog een klein wisjedatje... er is heuglijk nieuws uit mijn thuishaven. De buren, Marcel en Jeaninne, hebben hun eerste achterkleinkind. Hip hip hoera dus voor
Elodie. En met een beetje fantasie is dit een mooi liedje om dat kleine wondertje te verwelkomen: Julie Clerc - This M
élody https://youtu.be/6tefdWO5G8Q?si=UEPj3ZSIlRqRqA2y En dan tot slot voor mijn lieve schat... ik mis sommige ritueeltjes... maar alles komt terug. Paul Anka - Put your head on my shoulder
https://youtu.be/kvazBqAlx58?si=6UGM7SHUQ7-w0nN5 En omdat het zaterdag is en de stilte zo aanwezig was: Disturbed - The Sound Of Silence
https://youtu.be/u9Dg-g7t2l4?si=1_UlwmjvkUOSmO9M Geniet van het weekend
PS:
- de rit: 75,18 km
- hoogtemeters: 1.141 m. 🙄🙄🙄
- gem. Snelheid van indergeschikt belang
Geschreven door Fietsend.door.het.leven