1e bedrijf- Menen - Mechelen: 144 km

Voor alle duidelijkheid: er is geen ruzie met Marc. Dinsdag hadden wij trouwens al ferm de kuiten gespannen op zoek naar letters. Maar het waren er weer "letter". Eéntje om correct te zijn. Maar wat niet is kan nog komen.

Maar ik had nog wat energie en goesting over en een bezoekje aan zus Els in Neeroeteren stond al lang op het verlanglijstje. Er werd redelijk droog weer voorspeld. Alleen de wind kon wat tegenzitten. Maar dat kan de pret niet bederven.

Nochtans oogde het niet echt hoopgevend rond 8u00. Maar het plan moest en zou gevolgd worden. Dus rond 8u30 op pad. Met regenjasje en op vertrouwde wegen langs de Leie. Ik had heel bewust gekozen om niet de kortste route te nemen maar wel een meer aantrekkelijkere route. Maar dat was om en bij de 260 km en dat zagen mijn knoken niet meer zitten. Dus zou Mechelen ver genoeg zijn.

Na Kortrijk ging het richting Bossuit om dan via landelijke wegen naar Vichte, Anzegem, Petegem en uiteindelijk weer langs de Schelde in Oudenaarde uit te komen. Het blijft een zalig gevoel om langs de jaagpaden van stromen en rivieren te fietsen. Het nadeel is wel: als de wind tegenzit... dan blijft hij tegenzitten. Het was niet beuken... maar toch meestal NNO op de neus. Ik volgde de Schelde niet continu want hij meandert hier nogal. Het werd een stukje Vlaamse Ardennen, een beetje Zwalm streek. Kortom veel afwisseling. Ik was een tijdje aan het zoeken om iets tussen de kiezen te steken en met Meilegem in zicht vond ik plots een leuk educatief natuurparkje. Daarna richting Scheldewindeke, Wetteren en plots was hij daar weer (of is de Schelde een "zij"???). Fietsen op de dijken zorgt er ook voor dat je af en toe een veerpontje kunt/moet nemen. Ook hier: mondmasker verplicht! Geen mondkapje - geen overzet! Minder leuk is als het veer niet vaart wegens "dringende werken aan de steiger". Dan maar noodgedwongen een andere oplossing uitgedokterd en via de brug van Temse het parcours weer vervoegd. Wel 3,5 km extra aan de broek.

Vanaf Temse richting Bornem en verder Boom en Willebroek valt het toch op welk een rijk industrieel verleden hier is. De scheepswerven, de steenbakkerijen langs de Rupel..
Er blijft niet veel meer over. Wel veel prachtige nieuwbouw appartementen met zicht op het water.

Het water was duidelijk mijn reisgezel vandaag tot zelfs in Mechelen. Het is hier ook een aangenaam rustpunt. Alles erop en eraan en dicht bij het centrum. En het grootste deel van de totale afstand ligt achter de rug.

Nog een kleine bedenking: het had Melide (Spanje) moeten zijn ... het is Mechelen geworden. De eerste letters doen er mij aan denken. En Mechelen is ook een beetje pelgrimsstad. Ik koester de herinnering. Morgen misschien het tweede bedrijf van deze eenakter.

Geschreven door Fietsend.door.het.leven