Noblesse oblige... Het is toch leuk als men de twee familienamen kan omtoveren in een heerlijke fietstocht. Een zoals beloofd in het verslagje van 8 maart leek het vandaag de ideale dag om het tweede deel van het tweeluik te fietsen. Vorige week hadden we al een voorproefje gekregen van wat echt lenteweer was. Vandaag deden de weergoden er nog een serieuze schep bovenop.

Nauwelijks 9u00 en we waren al op pad naar ons eerste "monument": de Kruiseke molen (of zoals dat hier bij de locals gezegd wordt: de Kurseeke Molen). In de rapte had ik deze morgen (we stonden al bijna in de startblokken) het parcours nog een ietsiepietsie aangepast langs echt zalige landelijke wegen. Via Geluveld en Zonnebeke ging het naar de Steenakkermolen (tegen Sint Juliaan). Wie de foto's bekijkt zal het ook wel merken: vandaag veel "meulen" maar weinig "wit". Het is lovenswaardig dat ook dit soort patrimonium in stand en in ere gehouden wordt. De manier waarop het telkens weer opgebouwd is straalt ruwe kracht en tegelijk elegantie uit. De Beukelaeremolen in Merkem was ons keerpunt (of toch ongeveer...) en vandaar ging het naar de Beeuwsaertmolen of "Blauwe Molen" of nog mooier "Le Moulin Bleu" in Bikschote. Onderweg genoten we ook van enkele "verhaalpalen". Bijzonder leuk om er eens bij stil te staan en anekdotes te beluisteren.
Zo onder meer dat de stand van de wieken wel degelijk een betekenis hebben (https://molenviergangaarlanderveen.nl/2019/08/08/molentaal-dit-zegt-de-stand-van-de-wieken/ #:~:text=Als%20er%20iemand%20is%20overleden,van%20de%20overledene%20te%20richten. )

Ondertussen was het genieten van de "ontplofte" natuur. De natuur geurt naar omgeploegde aarde, naar vers gemaaid gras, naar hooi, naar warmte naar de echte zomer. Af en toe werden we zelfs opgeschrikt door een haastige haas die duidelijk het hazenpad koos!

Tussen Bikschote en Elverdinge was het kerkje ter ere van O.L.Vrouw van Langewade mij nog nooit opgevallen. Dus namen we toch even tijd voor een kort bezoekje.
Het is altijd goed om in stilte te bedanken wanneer sommige zaken weer de betere kant opgaan.

In Elverdinge zit Georges " 't klein ventje" nog altijd op de hoek... - https://youtu.be/3RPxqwEQ0Ho . Vermeulens Molen echter stond er maar belabberd bij.
Zonder wieken, zonder zitbankje, zomaar ellendig alleen in zijn verval. Dus namen we onze picknick maar met zicht op het kasteel van Elverdinge.

Maar de namiddag beloofde ons nog heel wat goeds ... en hoogtemeters! Het letterlijke hoogtepunt van de tocht lag boven op de Rodeberg met de Lijstermolen (krijgt momenteel een grondige opknapbeurt). Terwijl we daar toch passeerden bracht ik ook nog eens een bezoekje aan de ter ziele gegane Kosmos. Er werd vandaag geen wiet uit "Eigen Kweek" verhandeld. De afdaling richting Baneberg was spectaculair en eigenlijk geen spek voor onze bek noch voor onze fietsen. Maar goed, we brachten het er toch heelhuids vanaf.

Daarna was het toch nog flink pezen tot in Comines Warneton bij Soetens Molen (via Loker, Kemmel, W(ij)(ie)tschate enz.... Helaas bij Soetens Molen was er bij "Chez Baptiste" niemand te bespeuren. De kilometerteller stond dan al op bijna 90 km zodat een verfrissing bij de laatste molen, de Briekenmolen" meer dan welkom was. Een ritje om in te kaderen, om zeker nogmaals over te doen. Marc had dan nog een epiloog van +- 10 km voor de boeg. En de rest... is geschiedenis.

Geniet van het zonnige weer, wee lief voor elkaar, zorg goed voor elkaar!

Geschreven door Fietsend.door.het.leven