De agenda zat deze week weer eens TE vol zodat er (opnieuw) maar weinig fietsmogelijkheden overbleven. Bovendien staat (stond... voor de latere lezers) een vergadering op het programma. Marc had dus een duidelijke opdracht meegekregen (mijn "chef" en delegeer gehalte speelden hier duidelijk een rol en in mijn voordeel); maak eens een ritje van om en bij de 80 km (een stuk minder dan vorige week dus) maar zorg ervoor dat:
- we vroeg kunnen starten
- onderweg toch iets kunnen eten
- liefst in zoveel mogelijk onontgonnen gebied
- kunnen nagaan of er nu weeral treinen stoppen in Beitem Statie
Om direct met de deur in huis te vallen: Marc is met glans geslaagd! Want... het ritje dat hij uitgedokterd had was ongeveer 85 km. En om 9u00 ontmoetten we elkaar reeds aan de brug in Wevelgem/Lauwe. Dus een dikke pluim hiervoor reeds. Aanvankelijk leek het erop, rekening houdend met de dorpen, gemeenten en steden die we zouden aandoen dat het eerder was "tja hier waren we al eens". Maar niets is minder waar. De namen van deze locaties waren vertrouwd; de manier waarop we kriskras door de velden en door de kernen reeds was veelal verrassend nieuw. Maar het was koud, bitter koud... zeg maar ijzig. Of ligt dat aan mijn veel te dunne speklaag en afgetraind lichaam? Feit was dat ik, nochtans goed ingeduffeld, na ruim 40 kilometer als een ijsblok op mijn fiets zat. Mijn kacheltje was al een tijdje zo goed als uitgebrand. Zelfs een dringende sanitaire stop zat er niet in wegens ... te moeilijk om een quasi onvindbaar "object" euh... te gebruiken. Rond 11u00 noodgedwongen een warmte stop in Harelbeke waar de warme koffie nog maar zelden zoveel deugd deed. Ook de sanitaire noodzaak kon nu uitgevoerd worden...
Dan toch maar, met lichte kouwelijke tegenzin, het ijzeren paard weer bestegen om de laatste opdracht te checken. Helaas ... er stoppen nog steeds geen treinen in Beitem Statie en enkel het buffet was open! De "loketbediende" bediende ons in alle graagte met iets dat net evenveel graden had als de temperatuur buiten. Voor alle duidelijkheid: het was nog steeds geen 8° buiten! Maar de gezellige warmte van de statie brandde ons opnieuw vooruit. Marc voelde zich in deze laatste rechte lijn ook een pak beter dan verleden week. De ene week is duidelijk de andere niet en dat geldt voor ons allebei. Mijn KMI gehalte (Kouwelijke Mentale Ingesteldheid) was dicht tegen het vriespunt. Maar al bij al zijn het opnieuw 85 km aangename kilometers samen geworden. Op naar de volgende week!
Geschreven door Fietsend.door.het.leven