Een FENOMENAAL dagje...
Maar gisteren was het toch nog even schrikken als we in ons bed kropen. We dachten eerst dat onze oude knoken het aan het begeven waren maar stelden toch vrij snel vast dat we allebei een verschrikkelijk knarsend bed hadden.
😳😳😳. Stilliggen was de boodschap. De infrastructuur van de jeugdherberg heeft zijn beste dagen wel gehad maar anderzijds hadden we alles wat je als peregrino kunt verwachten. En voor 21,00 € PP met avondmaal en ontbijt moeten we ook niet teveel neuten.

We werden deze morgen ook vrij vroeg gewekt door de "running club" die deelnam aan een lokale ultraloop en die eveneens overnachtte in de jeugdherberg.
Omdat we gisteren allebei toch redelijk "zacht" waren namen we deze morgen de tijd om Espinosa te verkennen. Aardige stad met toch een rijk verleden.
De eerste piek naar Santa Olalla zag er nogal "ohlala" uit en die hebben we dan ook vakkundig vermeden. We hadden vooraf ook afgesproken dat we elk een beetje zijn eigen ding zouden doen. De BU-526 biedt veel mogelijkheden tot "afsnijden" en minder fel klimmen. Dat zinde Marc beter. Een eerste uitdaging voor mij was de Cueva Ermita de San Bernabé – Monumento Natural de Ojo Guareña in Cueva. Een grottencomplex en heiligdom van San Barnabé en San Tirso. Een bezoek moest vooraf gereserveerd worden en duurde een uur (leek me iets te omslachtig). Maar het beeld op het geheel was op zich al indrukwekkend.
Daarna was het het klimmen geblazen. Eerst La Varga gevolgd door een zeer mooie afdaling naar Santelices. Daar verlieten we de echte Camino Olvidado omdat fietsen over de vroegere spoorwegbedding zowat onmogelijk is.
Gevolg: een nieuwe klim naar 893 meter naar Argomedo. In Soncillo vonden Marc en ik ons terug en konden we onze rustpauze nemen in Cilleruelo de Bezana.
Ondertussen merkten we dat grote donderkoppen zich begonnen samen te pakken. En ons aanvoelen werd bevestigd door de weer app: "onweer tegen 14u00".
We wilden dus wel wat spoed achter onze rit zetten. Het originele pad ging richting Quintanilla de San Román (... op 930 meter hoogte). Marc volgde wijselijk de BU-526 tot aan de uitrit van Arija. Gisteren hadden we door tal van onzekerheden en een onduidelijke uitleg onze rit met 11 km verlengd tot Arroyo. Bij het doorfietsen van Arija was ook duidelijk van waar de onzekerheden kwamen. La Piedra staat te koop en wordt nu nog uitgebaat door oudere mensen. Veel horeca is er niet meer te vinden op deze nochtans schitterende locatie aan het Embalse del Ebro (https://es.m.wikipedia.org/wiki/EmbalsedelEbro) ... sorry enkel in het Spaans maar sommige volgers kunnen hiermee zeker overweg (nietwaar E.V.)

Met nog 11 km te gaan werd het steeds dreigender. Het werd een beetje een race tegen het op til zijnde onweer. Met nog amper 5 km te gaan dan toch een "zegening". Een bushokje bracht soelaas maar ook de wind wakkerde nog meer aan....

Nog een tandje bijsteken voor de laatste 800 meter. Oef gelukt en min of meer net op tijd. Want korte tijd na onze aankomst waren er hagelstenen de grootte van knikkers en een ferme bui.

Prachtig gelogeerd bij een super vriendelijke vrouw in La Lobera - Arroyo. We zijn een beetje luxepaarden maar veel Camino albergues op de Olvidado zijn er niet. En deze die er waren (Arija, Guardo, ...) zijn, al of niet tijdelijk, dicht. Maar het is weekend, we hebben weeral goed gefietst en mogen ons na twee jaar covid wel eens laten verwennen.

Morgen is een super korte maar enigszins verraderlijke rit. Benieuwd wat het wordt.

Vandaag gelukkig grotendeels kunnen fietsen onder El Mismo Sol van Avaro Soler - https://youtu.be/aNHwNreDp3A !!!

Dus tot morgen voor nieuwe belevenissen.

Luc en Marc

Geschreven door Fietsend.door.het.leven