Het was een beetje met een lange lip dat we deze morgen het weer aanschouwden. Zo een beetje een Camino del Norte pruillip.... Maar wat afgesproken werd moet nu eenmaal uitgevoerd worden. Desnoods met een beetje vertraging. Dus met enige Infrabel/NMBS pijn... "de rit van vandaag heeft een vertraging van vermoedelijk 30' ". Tussen Menen en Moorsele gaf het even de indruk van iets droger te worden maar helaas. Maar had ook deze maal gezorgd voor een inspirerende rit via Kortrijk, Bavikhove .... richting Dentergem enzovoort. Niettegenstaande het feit dat we in het verleden al een aantal strookjes aangedaan hadden kwamen we toch weer enkele verrassende nieuwigheden tegen. Maar dat de herfst ook verraderlijk is mocht Marc tot tweemaal toe aan den lijve ondervinden. Eenmaal op een simpele (🙄) rubberen mat en dan nogmaals op een spekglad brugje in Bankirai. Wout Van Aert en andere specialisten zouden hun evenwicht niet beter kunnen herstellen! Pure klasse.
Het wolkendek bleef dreigend en veel hoop op bredere opklaringen hadden we al lang opgeborgen. Maar rond 10u45 kwam klaartje toch een beetje op (🌥🌦🌥🌦🌥🌦).
We hadden vorige week ook al overlegd om, indien mogelijk, binnen de picknick te nuttigen met een kom soep. En weeral een voltreffer: rond 11u30 botsten we (figuurlijk) op een klein Provinciedomein: de Baliekouter met... annex een cafetaria in Wakken/Dentergem.
https://www.west-vlaanderen.be/domeinen/baliekouter
Een heerlijke pompoensoep met brood gevolgd door koffie met versnapering bezorgden ons de nodige warmte. Dat was ook nodig want van de beloofde zonnige periodes kwam niks in huis. Dus eigenlijk ook weinig fotogenot.
Enkel en alleen bij de obligate pitstop werd mijn aandacht getrokken door een leuke affiche... Dan was het toch huiswaarts snellen want Axelle Red wacht op mij in Roeselare. Mijn tellertje bleef steken op 108 km en een chikske... Eigenlijk iets teveel in de winter. Dus volgende keer... iets minder want trop is trop en teveel is teveel. Groeten.

Geschreven door Fietsend.door.het.leven