Overnacht in een echte pelgrims albergue met een prachtige naam: Molino de Pancaliente (Molinaré voelde er zich direct thuis). Hier wel veel discipline; iedereen is moe, het is warm en we willen slapen.

Het eerste geroezemoes begon reeds rond 5u45, nog wat blijven draaien en keren en dan toch maar besloten om opnieuw vroeg op pad te gaan. Vaststelling hier: de zon komt hier 1/2 uur later op dan pakweg in Menen; 's avonds 1/2 uur later donker!

Nu ochtendstond heeft goud in de mond! Amper bekomen van al de schoonheid van Mérida, de slapers nauwelijks uit mijn ogen gewreven en na enkele kilometer: het Los Milagros Aqueduct (https://turismomerida.org/what-to-see/los-milagros-aqueduct/ ).
Een fantastisch bouwwerk uit de Romeinse tijd om het water van het Embalse de Prosperina naar de stad te brengen. Toch ongelooflijk dat grote delen van deze kunstwerken de tand des tijds doorstaan hebben. Amper een paar kilometer verder dan, in het fotografisch "gouden uur" het Embalse de Prosperina. Met natuurlijk ook hier grote delen van de Romeinse beschaving. Kortom: een fotografisch orgasme van 's morgens vroeg.

Daarna ging het vrij vlug naar Aljucén gevolgd door ... een tweespalt. De klim naar Alcuéscar was zo al pittig. Om dat off road te doen leek me een minder goed idee. Dus een beetje de kool en de geit sparen: wat extra km en een iets minder attractief decor tegenover stoempen, stoempen, stoempen. Ik koos voor optie 1 en het heeft me geen windeieren gelegd. Maar toegegeven: onderweg was er weinig spectaculairs te zien of te melden.

Of toch: tegen de middag was ik in Aldeo del Cano, mooi parkje, en tijd om een bescheiden broodje naar binnen te werken. Helaas: de eerste regendruppen. 🌦🌦🌦
Ik ontgaf het mij eerst maar mijn fameuze doos loog er niet om. Dus niet al te lang treuzelen, inpakken en wegwezen. Maar erger werd het eerst niet. Dan opnieuw, met nog 8 km voor de boeg: dreigend wolkendek en opnieuw druppels. Misschien vinden ze het hierboven leuk om mij wat te kietelen. Ik dacht bij mezelf: tandje bijsteken. Maar mijn mond zit nog behoorlijk vol dus bleef het bij "even doorbijten". En gelukkig bleef het ook bij een dreigement. Onderweg nog een Castillo en een Torre de Hommenaje.

Nu in Cáceres weer behoorlijk warm. 🌞🌞🌞.
WAT EEN STAD OOK AL WEER

Blijkbaar ook gekend als de ooievaarsstad Het is moeilijk om een opsomming te geven van wat de stad te bieden heeft. Ik laat liever de foto's spreken.

Voor de cijfer mensen:

• de rit: 78,14 km
• hoogtemeters: 784 meter
• gemiddelde: 16,3 km/u (trekt al op iets)

Op verzoek: Michael Jackson - Beat it
https://youtu.be/oRdxUFDoQe0?si=-obLag4wDIlWaUcd

Hasta luego.

Geschreven door Fietsend.door.het.leven