Spanje, Vilamartín de Valdeorras

Voor het eerst op onze tocht konden we de echte Camino sfeer opsnuiven. De albergue Guiana was gekend en bekend terrein. Het is en blijft er steeds kraaknet en goed georganiseerd. Dat betekent ook: vroeg wakker en vroeg onderweg.

Terwijl zowat iedereen langs de andere kant Ponferrada verlaat, kozen wij het pad van de Camino de Invierno. De "wintercamino" is in het leven geroepen omdat O Cebreiro en compagnie in de winter moeilijk te overschrijden zijn.

Aanvankelijk leek de uittocht vlot te verlopen maar weldra kwamen we in Monte Pajariel en dat bleek al onmiddellijk meer trial fietsen dan wat anders. Na nog enkele pogingen van dorp in/ dorp uit op onverhard terrein leek ons de N536 toch een betere oplossing.

Vooraf stond alvast 1 item op ons lijstje van "to see". Er was ook aangegeven dat het met de fiets KON gedaan worden. Ja tararara... De "heuvel" naar het Mirador de Orellán was constant tussen de 8% en 12%. Het was puffen, blazen en zuchten. Vanaf de parking was het zelfs nog 600 meter aan 16%... Teveel voor Korneel 🤯🤯🤯.
Gelukkig kwamen twee Portugezen een handje helpen bij het opduwen. Nadien hielp ik ook een handje met Marc en konden we beiden genieten van een adembenemend panorama: de (voormalige) goudmijnen van Las Médulas.
Voor meer duiding: https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Las_M %C3%A9dulas of https://youtu.be/NAtderFAJDY

Het heeft ons veel zweet en krachten gekost maar de foto’s bewijzen dat het met dan de moeite was. Een rondje "Las Médulas" kostte ons nog een ferme portie kracht en zelfs de afdaling liep niet van een leien dakje. Gelukkig hadden we in Ponferrada ook nog wat voorraad in onze tas gestopt anders was het kinkloppen. Bijzonder weinig te vinden onderweg!

Inmiddels zijn we ook Galicië binnen gefietst. Onderweg zagen we ook nog de vele littekens van de bosbranden van enkele jaren terug. Ook de leisteen nijverheid neemt hier een zeer belangrijke plaats in.

Inmiddels was het broeierig heet geworden. Ons krachtenarsenaal slonk zienderogen maar de hellingen bleven maar komen. Redelijk uitgeput dan toch aangekomen in de Albergue Municipal van Vilamartín. Deze delen we met een team Spaanse archeologen en Oekraïnse vluchtelingen.

Blij dat wij er nog bij mochten en konden🙏🙏🙏.

Morgen, hopelijk een beetje gerecupereerd, hopen we om er nog een dagje bij te doen.

En dan is het nog Un, Dos, Trés... nietwaar Ricky Martin https://youtu.be/vCEvCXuglqo

Luc en Marc

Geschreven door Fietsend.door.het.leven

9 jun 2022D31: Callejo de Ordás - Ponferrada_86,5 km

11 jun 2022D33: Vilamartín de Valdeorras - Monforte de Lemos_69,15 km

Al 9 reacties bij dit reisverslag

Un canto a Galicia
Carine 2022-06-10 18:08:06

Ik i ier al veel mogelijkheden gelezen vo wegrestaurantjes open te houden! T zo n schot in de pelgrimroos zijn!! Machtige montañas!! Ben je al keer gaan zwemmen in een meertje daj tegengekomen bent? Allmost there⏳
Kadé 2022-06-10 18:11:21

@kadé..... Luc zwemmen 🤷 wat een adembenemende beelden! Heerlijk en goed gedaan. Big hug
Els de zus 2022-06-10 18:35:18

@kadé: dat zou eerder een flop in de pelgrimsroos zijn. Op 65 km niemand tegen gekomen. En zwemmen? Ki gjin zwembroek mee... 😳😳😳
Fietsend.door.het.leven 2022-06-10 18:58:17

Hallo Luc en Marc, Goed dat jullie zo’n goed en mooi verblijf hadden . En als ik hier verder lees zouden jullie dat vandaag ook kunnen gebruiken 🙈 Het was ook eerder (zonder de onmenselijke obstakels ) een vrij eenzame , maar ook wel een pittige tocht. Hoe kan een mens op zulke paden nog veilig fietsen ? Was een wijze beslissing om voor “het veilige” te gaan. En ja voor een “mirador” moet een mens wat over hebben. Maar het is prachtig 🙏 Een geluk dat er op dat zwaarste moment toch nog mensen onderweg waren om te helpen duwen. Jullie zullen goed slapen deze nacht denk ik. Welkom gearriveerd te zijn in Galicië. Morgen er nog een dagje aan breien ? Liefst zeker, want er wachten jullie (helaas !!??) nog wel een paar dagen 🙏 Bedankt voor al dat moois. Hopelijk niet té warm morgen. Goed gepresteerd weeral mannen 👍👍👍 Wees vooral voorzichtig . Veel moed en courage .
Droesbeke Liliane 2022-06-10 20:07:06

Moet ik ook nog gaan bezoeken las Medulas...bedankt voor de gedetailleerde verslagen.. Hier was het drukkend weer de eerste keer deze zomer. In galicia zal de hitte wel.meevallen maar de vochtigheid... Het einde is in zicht geniet nog van de laatste dagen.
Christine 2022-06-10 20:10:10

Hey Marc en Luc , Jullie verwennen ons nogal met “ onwaarschijnlijk prachtige foto’s “ !!! , je zou haast denken dat jullie het Europese continent verlaten hebben 😀🔝 Ik kan me best inbeelden dat de sfeer er goed inzit bij het naderen van jullie doel … wat een ambitieuze onderneming is dat zeg ! Heel veel spijt dat ik dat nooit gedaan heb toen ik het nog fysisch en mentaal zou aangekund hebben …| Nu zou een elektrische moutanbike met 5 reservebatterijen op mijn rug en een coach-psycholoog geen soelaas meer bieden zelfs 😂😂😂 , misschien een brommetje met een goede luchtvering ? 🥹 Velen gaan deze dagelijkse blog missen denk ik … zeker de niet-aflatende literaire spitsvondigheden geven het leesplezier van deze blog een ferme boost ! En boosters zijn tegenwoordig hot topic 💉💉💉💉 Ook een kwinkslag is nooit ver af ! Alle ingrediënten om het boeiend term&Kenn zijn dus naadloos verwerkt , toppie ! Hou er de moed in mannen en de adrenaline van de aankomst streep zal jullie naar het einddoel vooruit stuwen met windkracht 3 💨💨💨 Merci straffe mannen en tot de volgende 👍 Ronald
Ronald 2022-06-10 20:13:30

Al dat klimmen, tis altijd zwaar afzien, maar toch ook altijd zwaar de moeite hé!! Ik ben weer onder de indruk van de mooie foto's! Nog nen duw!! Ge zijt een bijna!!!!
Charlotte 2022-06-11 10:35:12