Zoals al in eerdere fietsverslagjes gemeld willen wij, zeker in West-Vlaanderen, zoveel mogelijk fietsknooppunten aangedaan hebben. Het wordt een soort sport om de ontbrekende punten op te sporen en deze via een mooie lus te verbinden. En er was nog een groot "gat" tussen Ieper en de kust. Het uittekenen vraagt enige voorbereiding maar het resultaat mag een mocht gezien worden (al zeg ik het zelf) maar het werd tijdens de "evaluatie" volmondig beaamd door Marc.
Starten deden we in Elverdinge, in de schaduw van de kerk en het kasteel. En schaduw mag zelfs een beetje letterlijk genomen worden; in tegenstelling tot het zware "ochtendgrijs" tijdens de rit naar Elverdinge was er een lief herfstzonnetje om ons vol goede moed op weg te zetten.
Via kleine landelijke wegjes en een stukje Ieperlee bereikten we vrij snel Diksmuide. Een ommetje via het mooie centrum mocht niet ontbreken. Zeker ook de moeite voor een mooie wandeling.
Daarna was het kilometers lang toeren rond Diksmuide. De Frontzate, de IJzer, Dodengang... alles kwam vanuit een ander en veelal nieuw oogpunt aan bod. Plots werd onze aandacht getrokken door een groepje wandelaars die veel aandacht hadden voor "iets" op de grond. Tot op heden hebben wij het diertje nog niet kunnen identificeren. Het verdedigt zich een beetje als een schorpioen. Tegen de middag: dreigende regenwolken. Twijfelen of we wel aan onze picknick zouden beginnen en uiteindelijk toch verder fietsen in de hoop iets van beschutting te vinden. Maar de dreiging verdween, de maag knorde en uiteindelijk namen we onze toevlucht (ruim over halfweg) in een klein natuurgebiedje op een oude Romeinse steen (denk ik toch 🤔🤔🤔). Ramskapelle was het keerpunt en opnieuw een stukje over de Frontzate maar in andere richting uiteraard. Daarna niets dan lyrische en idyllische dorpjes: Avekapelle, Zoutenaaie, Eggewaartskapelle.... maar ook de Lovaart. Dus kwamen we vrij snel in de laatste 20 km. De Lobrug was dicht maar gelukkig was de Loobrug open! Na een meer dan verdiende verfrissing hebben we ons toch nog een beetje moeten vermannen om de laatste 20 km af te haspelen. Onderweg nog de tijd genomen om een slechtvalk(je) te spotten om uiteindelijk af te klokken om net geen 102 kilometer. Het was een ontbrekend puzzelstukje maar wel eentje om in te kaderen. Gewoon om eens leuk af te sluiten:
https://youtu.be/3RPxqwEQ0Ho

Geschreven door Fietsend.door.het.leven