Deur regen en noorderwinden
Keert omme den tijd als g' alhier passeert
Den oorlog ga j' hier were vinden
(1.000 soldaten van Willem Vermandere - https://youtu.be/KyKEbumYmfc )

Ja hoor, er wordt nog gefietst; maar in een periode met weinig concreet (positief) perspectief ontbreekt het soms aan goesting om verhaaltjes, bevindingen op de mensheid los te laten. Maar onze ontdekkingstocht van ons mooie Vlaanderen gaat onverminderd verder. Recente ritjes brachten ons naar Ooigem, Kwaremont en de streek onder Bossuit. Een tijd geleden werd ik geprikkeld door een artikel van Frank VdW over nog meer (minder bekende) bezienswaardigheden in de streek rond Poperinge. Akkoord, veelal zijn dat relieken uit "Den Grooten Oorlog" maar het verhaal erachter is veelal minder gekend maar daarom niet minder bijzonder. Dus n og maar eens de hoppestad gekozen als uitvalsbasis. De dodencel en het executieplein (d executiepaal) hadden we eerder al eens bezocht. Maar wat na de executie. Het artikel van Frank en wat opzoekingswerk brachten ons naar het Poperinghe New Cemetery. Daar liggen immers de militairen die in oorlogstijd omwille van verraad of desertie ter dood werden veroordeeld en nadien geëxecuteerd werden. De eerlijkheid gebied mij van te zeggen dat, ondanks de gepleegde feiten, alleen een identiek graf kregen zonder vermelding van "the who's and why's". Of, zoals het op de website ook staat:
"It will be noted that in accordance with their policy of equality in death the IWGC (later CWGC) gave each soldier, regardless of his fate, the same styled headstone.
There is nothing on any of these gravestones that suggests that the soldier was executed. If the family wished it mentioned then the Commission acquiesced but in fact only one soldier has his execution explicitly mentioned in the inscription – and he lies elsewhere. (http://www.webmatters.net/txtpat/index.php?id=509 ). Daarna richting "De Busseboom" (http://www.wo1.be/nl/geschiedenis/gastbijdragen/militaire-en-burgerlijke-geschiedenis/chinezen-in-poperinge-en-omstreken-in-1917 ) het herdenkingsmonument dat in 2017 werd ingehuldigd als eerbetoon aan de Chinese arbeiders die tijdens WO I omkwamen. Het maakt een mens stil...

Maar er was natuurlijk ook de natuur, de weidse vergezichten, de onbereden fietsknooppunten en wegen. Het kronkelende parcours zorgde trouwens voor veel afwisseling: wind mee, wind tegen, op en af, zon en grijze wolken... Kortom alles wat een fietser gelukkig maakt. 's Middags vonden we beschutting op de voetbaltribune (of wat daar toch moet voor doorgaan) van Elverdinge om onze bokes op te eten om daarna koers te zetten via Roesbrugge naar Stavele. Aan oorlogsherinneringen geen tekort vandaag. Zo brachten we ook nog een bezoek aan de Belgische Militaire Begraafplaats in Westvleteren en, alhoewel bitter weinig van te merken ... het V1 lanceerplatform in Proven (of wat daar eigenlijk nog van overblijft). Rustgevend mooi en innemend was de passage door het domein van de Lovie in Proven. Zeker ook eens de moeite voor een zomerse zondag wandeling.

Al die verhalen deden mij onwillekeurig nadenken over de honderden vragen die mensen zich de voorbije 9 maanden stelden: waarom, wat als, mogen wij ... En dan bedenken dat het in Europa, respectievelijk meer dan 75 en bijna 110 jaar terug, gedurende meer dan 4 jaar echte ellende was.

Marc en ik wensen jullie allen fijne kerstdagen en kijken hoopvol uit naar een mooi en gezond 2021waarin we uiteindelijk ons Compostella-kind nog eens willen baren.

Warme groeten en veel leesgenot.

Geschreven door Fietsend.door.het.leven