Het was een bijzonder unieke en authentieke locatie waar we overnacht hebben. Nadat we goed aangesterkt waren konden we vóór 8u30, onder een staalblauwe hemel, al op pad voor een rit waarvan we eigenlijk niet wisten wat we er mochten van verwachten. E.L.O. en Mr. Blue Sky waren onmiddellijk van de partij deze morgen: (
https://youtu.be/wuJIqmha2Hk ). Dat is ook best wel spannend en onze Credential vermeldt trouwens: " Aanvaard de verrassingen die je plannen overhoop gooien en een heel andere richting geven aan je dag. En wie weet, aan je leven".
We waren grotendeels toevertrouwd aan kaart, kompas en Mr. Google. Vooral die laatste had het in zijn prognose over "matige heuvel". Maar het bleek al snel dat matig en zeer subjectief begrip is. Bijgevolg vond ik het nodig om wat extra pigment toe te voegen onder de vorm van "muziek". De pedaalslag ging direct een stuk strakker op het prachtige lied van Nina Simone - Sinnerman (jullie moeten echt eens de tijd nemen om het volledig te beluisteren...
https://youtu.be/QH3Fx41Jpl4 Veel dorpen kwamen we niet tegen maar de natuur, met de schitterend bloeiende bremstruiken, gaven ons voldoende kracht om volop te fietsen en te genieten. Omdat we zowat vertrokken waren en fietsten in het hol van Pluto was het toch alert blijven om de middagbreak niet over te slaan. Brañuelas gaf niet veel info prijs in Google en Bembibre leek ons toch te ver. Dus toch maar naar Brañuelas onder het motto: een njet hebben we al, een yes kunnen we nog krijgen. We zijn nog maar net de spoorwegbrug over een wat zien we: "Museo del Ferrocarril" met annex "bar restaurante Andén25". We hebben geen moment getwijfeld en nadien natuurlijk wat nostalgie opgesnoven in het museum.
Daarna was het nog even op en af om dan als twee adelaars 🦅🦅🦅 in ijltempo naar het dal te zweven. In Bembibre vervoegden we opnieuw de Camino Olvidado. Nu was het nog "amper" 20 km naar Ponferrada. Een fluitje van een cent denk je dan maar dat was buiten de waard gerekend. Plots dook er daar een knoert van een helling op richting Molinaseca ... ongeveer 1,5 km aan constant 16%. We hebben tegen wil en dank ons moeten omhoog slepen. Het leek ons allebei een beetje van het goede teveel. Maar er waren geen alternatieven ...
Uiteindelijk moe en doorweekt Ponferrada bereikt; het kruispunt van Camino Francés, Olvidado en Invierno. Morgen breien we een nieuw hoofdstuk aan ons verhaal. Nu toch eerst even bekomen met Michael Kiwanuka - Rest (
https://youtu.be/k9GJfUma6aw )
Luc en Marc
Geschreven door Fietsend.door.het.leven