Na weken van plensbuien (waar we gelukkig toch telkens een "fietsgaatje" vonden) voelden Marc en ik ons vandaag duidelijk meer in ons sas. Het lentezonnetje was er voor het eerst en kort na de start in Sint-Martens-Latem knikten we naar elkaar en beaamden "wij zijn toch meer zonnefietsers". Het werd ons ook vrij snel duidelijk dat het wel erg hard moest geregend hebben de voorbije dagen. En dat werd na amper 8 km in Baarle nog duidelijker... het overzetveer was letterlijk verdronken. Het enige alternatief was deels terugrijden en via Landegem de route opnieuw vervoegen. De route zelf was bijzonder aantrekkelijk ondanks de vaak grote plassen op de kleine landwegen en langs de grachten. Om vooruit te lopen op de rest van het verhaal: een route die we zeker willen overdoen in iets drogere omstandigheden.

Via Lievegem bereikten we de lieve Lieve. Charmant riviertje, kronkelend in het landschap met een rustgevend karakter. Af en toe moesten we uitwijken en uitkijken naar boom snoeiende firma's. Dat moet nu eenmaal ook gebeuren tegen dat de echte lente losbarst. Langs de Lieve vonden we toch wel iets om inderhaast onze bokes binnen te spelen. Het was fris maar ja... toch beter in open lucht dan ergens te moeten gaan binnen zitten.

Daarna naar de havenzone: Evergem en Langerbrugge (ook een beetje spoorweg nostalgie...) en hier bracht het veerpont ons naar de overkant richting Oostakker en Lochristi. Even getwijfeld als we niet eens bij "een van onze trouwe blog volgers" zou binnen springen maar dat zou ons dagtotaal boven de 100 km gebracht hebben. Wat niet was kan nog komen...

Een verrassende en prachtige ontdekking voor ons waren de Gentbrugse Meersen! Schitterend wandel- en fietsgebied. Maar daarna, op de dijk, was het harken en beuken tegen de wind in! Bij het buiten rijden van Gentbrugge... opnieuw een overstroomd fietspad. Nog een kleine omleiding en bij het binnenrijden van Gent... een enorme plensbui! Zo fel dat schuilen de enige optie was! Komt dan daar toch een vriendelijke en attente man buiten van het webbedrijf "Code d'Or" (https://codedor.be/nl ) met de vraag "of hij ons een plezier kon doen met een tas koffie"... Tja, zo'n aanbod slaat men toch niet af zeker. Een kwartier en een lekkere koffie verder hebben we de man bedankt en verder veel succes toegewenst met zijn bedrijf.

Gent doorfietsen is geen sinecure, zeker niet als de school gedaan is en de losgeslagen jeugd de fiets bestijgt... Een aanrijding was mijn deel maar gelukkig zonder veel erg. Op de terugweg nog genoten van de spiraalvormige oversteek over de E40 en wat verder werd onze aandacht getrokken door een sculptuur en een pad dat "Oudespoorweg" noemt. Enig opzoekingswerk leert ons dan weer het volgende en ik citeer uit de betrokken webpagina) : De Oude Spoorweg is een verlaten spoorwegbedding centraal in het gebied. Ze maakte vroeger deel uit van lijn 75 die het voormalige treinstation Gent-Zuid verbond met Kortrijk. Het stuk tussen de stations Gent-Zuid en De Pinte werd geopend in 1838. Met de bouw van het treinstation Gent-Sint-Pieters kwam het traject naar Kortrijk noordelijker te liggen. Het spoor tussen Gent-Zuid en De Pinte had geen functie meer en werd in 1913 opgebroken. Nog meer info op: ( https://dbpubliekeruimte.info/project/spoorwegberm-de-pinte/ )

Uiteindelijk toch nog eens gestopt in een rasecht Buffalo café om een verfrissing te nemen. Noch Marc noch ik hebben gezegd dat we iets met "een" Brugge hadden. En ook de corona waarschuwingen stroomden binnen om de GSM. Het was dus gans de dag code oranje; zowel voor de waterstanden als voor de nationale berichtgeving. En toch mensen... 't is nog oal nie no de wuppe... https://youtu.be/2qjwwFHyTBM

Geschreven door Fietsend.door.het.leven