Om 1 uur 's nachts worden we opschrikt door de telefoon. Het is Iris, ze belt dat de baby al geboren is, 4 weken te vroeg! Maar alles is goed gegaan, en zijn geboorte gewicht is goed, 3270 gram. Ze noemen hem Joep.
Wat fijn dat je met de technologie van nu dan kunt video bellen en de kleine bambino gelijk kunt bewonderen! Ook Iris ziet er goed uit!
Ze had vrijdag haar laatste werkdag, en heeft dus maar 1,5 dag van haar verlof kunnen genieten voordat de bevalling is begonnen.
We zijn gelijk klaar wakker van dit geweldige nieuws! Welkom lieve Joep!

In de ochtend gaan we eerst ontbijten. Veel zoetigheid, das altijd in Italië, en natuurlijk ook een sloot koffie.
We besluiten daarna direct van start te gaan want in de middag wordt er wat regen verwacht.

Het is nog geen 10 km naar het dorpje Monopoli. Nee, niet die van het bordspel. Het is een überschattig dorpje met smalle straatjes, heel veel kerken en zelfs een hele grote kathedraal. Hier starten wij de ontdekkingstocht door Monopoli, bij de basiliek van de Madonna della Madia, oftewel de kathedraal.
Het ding is gigantisch groot en erg mooi van binnen. Heel veel ingelegd marmer in rood- en bruintinten. Je kunt zelfs via een trap achter het altaar komen waar nog een madonna kapel is. Echt supermooi.
We lopen verder, er vallen al wat druppels, maar het valt allemaal nog reuze mee.
Langs de wel erg blauwe zee. Super helder zeewater. Hoe blauw moet dat water wel niet zijn als de zon zou schijnen?
Dat is nu echter niet het geval.

Bij een bar genieten wij van een koffie. Een echte ouderwetse zaak met ook nog democratische prijzen, €1,50 voor een heerlijke americano.
Verder door een tunneltje naar de haven. Ai, dat is wel een donkere lucht die komt opzetten.
Amper 100 meter verder..... de hemel sluizen gaan open. Niet normaal hoeveel regen er naar beneden komt. Kei en keihard. We schuilen eerst onder grote parasols op een terras, later in een gebouwtje. Overal staan mensen te schuilen, de stoepen veranderen in riviertjes. Alle regenpijpen komen ook gewoon uit op de stoep. Na ruim een uur schuilen zijn we er wel klaar mee. De app geeft aan dat het nog wel 2 uur kan aanhouden.
Ondanks de paraplu's komen we aan als verzopen katten bij de auto.
We gaan even boodschappen doen, en als we weer terug komen in Polignano a Mare begint de zon zelfs door te breken. Het heeft hier ook amper geregend lijkt het. In Monopoli was vast een zeer plaatselijke wolkbreuk.
We gaan lekker lunchen met het verse brood, de kazen en prociutto crudo. Heerlijk smaakt het. Zeker weten nog veel beter dan het ontbijt vanochtend met de houdbare producten.

Na deze onderbreking gaan we Polignano verder ontdekken. We lopen een stuk de Cala Eremita op, een mooie boulevard langs de zee en de kliffen. Er zijn hier vissers en eentje haalt zojuist een hele gave oranje stekel vis uit de zee!
Via kliffen met grotten waar de golven tegen de rotsen beuken komen we weer bij de terrassen in de stad. We doen gewoon nog een rondje. De viewpoints, de schattige steegjes, leuke restaurantjes, echt alles is hier leuk!
We nemen een dikke ijsco bij de brug. Snel oplikken voor hij smelt. Niet normaal zo lekker!

Dan wandelen Michel en Lianne nog even naar de Lama Monachile baai. Naar beneden tot aan het water. Er zijn nog enkele mensen die een kijkje willen nemen.
In de zomer is het hier meer dan superdruk, dan wil je hier eigenlijk niet eens zijn. Echt zo'n instagram plek! Want mooi dat is het zeker hier!

In de avond videobellen we nog een keer met Iris. Zo fijn dat het kan.
We gaan pizza en pasta eten bij "il Quadrifoglio".
Een goedlopende zaak met goede reviews. Zeker weer een aanrader! Echt super lekker!

Geschreven door BoschVertrekt