De laatste volle dag is aangebroken hier in Santa Pola. Na het ontbijt gaan we op pad om een mooi natuurverschijnsel te gaan zien. Bij het parque nacional de la mate in Torrevieja is er namelijk een roze zoutmeer.
Het is nog best een heel stuk rijden. Het meer ligt gewoon vlak aan een woonwijk in Torrevieja. Door een smal paadje lopen we richting het meer. Oppassen voor slangen roept iemand nog als grap! Het is al goed heet, en van een afstand lijkt het meer geeneens roze maar gewoon blauw. Tot we er net voor staan. Alsof iemand even op een afstandsbediening heeft gedrukt. De branding ligt vol sneeuwwit schuim, een dikke laag. En daarachter kleurt het meer mooi roze! Wow, flamingo roze, hoe mooi!
Als je goed kijkt liggen er "rotsen" vol zoutkristallen. De natuur is haast surrealistisch op plekken als deze. Je kunnen blijven verwonderen, dat precies is de essentie van reizen.
De zoutkristallen, de dikke zout schuimlaag en net daarachter het roze meer, het is gewoon een fantastische plek!

Het is ondertussen al snikheet, ook vandaag tikken we ruim 30°C aan.
Het is weer een eindje rijden naar Alicante. We kunnen niet bij het Castillo de Santa Barbára parkeren, maar wel onderaan de heuvel.
Eerst lopen we langs drukke stranden naar de boulevard met de mooie tegelpatronen en de palmbomen. Tussen de palmbomen vele bloeiende bloemen. Echt mooi.
Bij het eerste het beste terrasje drinken wij een kop koffie. De oude stad, het centro historico is mooi en gezellig. Op een terras eten we wat tapas. Te duur voor wat het is eigenlijk.

In Alicante is het Castillo de Santa Barbára hoog op een heuvel. Om toch zoveel mogelijk bezoekers te trekken hebben ze hier iets super praktisch bedacht. Vanaf de weg naast het strand koop je voor 2,70€ een kaartje voor de lift naar het kasteel. Eerst door een lange tunnel door de berg, die lijkt op een soort ondergrondse metrotunnel. Daarna met een grote lift omhoog, en stap je midden in het kasteel uit. Kijk, das mooi toch! Het uitzicht vanaf het kasteel over de kust, het strand en de haven is echt prachtig! Je kunt er echt heel ver weg kijken.
Als we genoeg van het kasteel gezien hebben nemen we de lift weer naar beneden en lopen we terug naar de auto.

Terug in Santa Pola kijken de mannen een EK wedstrijd, en de dames spelen nog eens het regenwormen spel.
Tegen half 9 lopen we naar "Berto's Bar" verderop in de straat. Hier kijken we Spanje - Georgië. We nemen wat tapas en drankjes. Het is niet druk in de bar, maar langzaam aan stroomt het toch voller. Een opa met kleinzoon, een jong gezin met een kleine baby van bijna 1 jaar. De Spanjaarden zijn niet super enthousiast, alleen als er een doel wordt gezet juichen ze uiteraard! De baby schrikt zich helemaal rot steeds als er een doel wordt gezet (4x dus), en gaat vervolgens hysterisch huilen. Terwijl het toch echt een Spaanse baby is!
De wedstrijd eindigd in 4-1 voor Spanje. Ze mogen door!

Geschreven door BoschVertrekt