Aangekomen in Kutaisi, Georgië in de stromende regen om 04.00 uur. De piloot verontschuldigd zich wederom voor de enorme vertraging. Het had ermee te maken dat er 'n vliegtuig defect was en er een andere moest komen. Goed excuus dat zeker. We zijn zowat als eerste bij de douane, en dat gaat vlotjes. We hebben geen visum nodig, en yes ze gaat ook nog stempelen. Altijd weer een bonus een verse stempel in je paspoort. De bagage komt ook vlot. Nu het vervoer nog zien te vinden. Wij hebben via Wizzair vervoer naar het hotel geboekt. Was 2 euro per persoon, dus een lachertje. Na even rondgevraagd te hebben blijkt er buiten een witte minibus te staan. Makkelijk te vinden. En hij staat gewoon klaar ook al was de vlucht 3,5 uur vertraagd. Top! Er gaan zo'n 10 personen mee, en wij worden als eerste afgezet. Het "Garden Hotel", langs de weg van de airport naar Kutaisi stad. Er zit zowaar nog iemand achter de balie, en we krijgen een keurige kamer op de 1e verdieping. Het is 05.00 uur, we kunnen nog 2,5 uur pitten. Dat hebben we uiteraard ook gelijk maar gedaan. Het ontbijt kan pas vanaf 09.00 uur helaas. Maar gelukkig hebben we elk nog een kaasbroodje van de Lidl. Geen koffie of thee, beetje jammer. De minibus van "Budget Georgia" komt ons om 08.10 uur stipt ophalen. Het is een Mercedes Sprinter, lekker ruim en goede stoelen. We reizen met ongeveer 9 andere reizigers gezamenlijk naar Mestia, dat is een rit van 5, 5 uur. Eerst passeren we de airport weer, nu bij daglicht. De eerste stop is uren later, bij een waterval. Bij de waterval staat een meisje potten verse honing te verkopen. De waterval ligt bij een stuwmeer, in een prachtige kleur fel grijsblauw. Bijzonder. Het is een heel lang stuwmeer, kilometers aan een stuk zien we het steeds links van ons opdoemen. We gaan nu ook steeds hoger de bergen in. De hoge Kaukasus met de witbesneeuwde bergen. Het is een prachtig gezicht. De regio waarin we ons nu bevinden heet Svanetie. Men spreekt hier een eigen dialect, het Svan. Niet te verstaan voor de rest van Georgië, zeg maar het Fries van hier. Kenmerkend voor de streek zijn verder de hoge torens naast de boerderijen. Omdat het gebied zeer uitgestrekt is konden ze geen verdedigingsmuren bouwen. De hoge torens dienden voor niks anders dan als schuilplek tegen de vijand. Een veilige plek waar je met de hele familie in terecht kon.
Enfin, we arriveren tegen half 2 in Mestia, een wat groter dorp met veel guesthouses. We blijven hier 2 nachten in het "Mountain View" guesthouse van de vriendelijke eigenaar David. Hij runt met zijn moeder dit onderkomen. Mooi sfeervol gebouw met een fijne tuin met fruitbomen en hangmatten. Er wordt koffie voor ons gezet, echt superlief! Daarna gaan we "ontbijten" tegen half 3 in de middag want dat hadden we nog steeds niet gedaan. Bij Sunseti restaurant bestellen we ieder een soep en we delen een "khachapuri", een warm brood gevuld met gesmolten kaas. Het smaakt naar "kaasfondue". Lekker. We lopen daarna nog wat door het dorp en we beklimmen zo'n oude toren. Hele steile trappen, en niet overal een leuning. Best 'n uitdaging eigenlijk. Hier in Mestia staan nog heel wat van die torens daarom lijkt het een beetje op San Gimigniano in Italië. Maar ook weer heel anders. Mestia is een echt bergdorp, een outdoor bestemming. Hier zie je dus veel rugzakken, en geen harde koffers. Niemand van ons busje had een harde koffer bij. Backpackers en natuurliefhebbers, dat is het straatbeeld. Verder zie je echt overal koeien scharrelen en zelfs loslopende varkens. Gewoon langs de "grote weg", de chauffeurs rijden er met 'n bochtje netjes omheen. In de avond gaan we terug naar het Sunseti restaurant. We moeten wel ff wachten op 'n tafel want het is er megadruk. Altijd 'n goed teken!
We delen een tafel met Nicole en Amanda uit de USA. Ze reizen met hun gids Irakli. We hebben geanimeerde gesprekken, echt gezellig. Dat de Georgische wijn maar 2,10 euro per halve liter kost en het bier 1 euro per halve liter, dat helpt zeker ook mee. Maar de forel en de kip smaken ook supergoed. Als we teruglopen is het donker en zijn de torens sprookjesachtig verlicht. Het is hier echt 'n unieke plek!

Geschreven door BoschVertrekt