Er is een dik pak sneeuw gevallen afgelopen nacht. De sneeuwschuivers zijn al heel druk bezig de straten weer begaanbaar te maken.
Snel ontbijten, en de spullen inpakken voor onze trip van vandaag. Ook trekken we de skibroeken aan, hard nodig wegens de extreme kou.
We gaan vandaag een poging wagen om walvissen te spotten een heel stuk noordelijker. We gaan met Brim Explorer die "Silent Whale Watching" aanbieden. Hiervoor nemen we eerst een bus die ons in 4 uur naar het eiland Skjervøy gaat rijden. Als we vertrekken is het nog pikdonker, maar heel langzaam aan ontwaren we de contouren van de hoge bergen. Tegen een uur of 10 kunnen we het landschap prima zien. En wat voor een landschap! We rijden door de Lyngen Alps. Er zijn in dit gebied meer dan 140 gletschers. Ook bevriezen watervallen als het maar koud genoeg is. De Noren beklimmen dan met pikhouwelen die watervallen, een unieke outdoor activiteit lijkt me.
We genieten van het landschap, zulke joekels van bergen, helemaal wit besneeuwd. We rijden langs de fjorden af, het is gewoon adembenemend mooi. Onderweg stoppen we een paar keer, want we zien elanden (moose). Sommige alleen, maar ook een groepje van vijf stuks waaronder een moeder eland met twee kleintjes. Ze kunnen tot 2 meter hoog worden en tot 800kg wegen. We zijn echte bofkonten vandaag, want gids Marie heeft er nog nooit zoveel gezien tijdens de rit! Meestal ziet ze er maar één of geen.
Ook zien we enkele eekhoorntjes.
We rijden langs vele fjorden, en door vele tunnels. En als laatste door een tunnel van 2 km onder een fjord door om het eiland Skjervøy te bereiken. Dit eiland ligt 150km ten noorden van Tromsø. Tegen 12 uur bereiken we het aller schattigste dorpje Skjervøy met gekleurde houten huisjes, en een haventje. Hier stappen we op de Brim Explorer boot. Het was eigenlijk de bedoeling om heen en terug met de boot te gaan. Maar Brim heeft door technische problemen vandaag maar 1 boot beschikbaar. Dus de ene groep heen met de boot en de andere groep terug, en wisselen in Skjervøy. Gezien de schitterende route met de bus is dit helemaal niet erg.
Goed, we varen dus vrijwel direct weg uit het dorp, en al na nog geen 10 minuten varen spotten we al de eerste orka's. Ze zwemmen in groepen, en het zijn de grootste jagers van de zee en staan aan de top van de voedselketen. Er komt zelfs een orka heel dichtbij de boot. Op het moment dat we walvissen naderen gaat de boot over op elektrisch om de dieren zo min mogelijk te hinderen. Ook wordt er genoeg afstand bewaard. Respect voor de natuur, heel goed!
Het stond erg hoog op de bucketlist om orka's te zien, en dit is gelukt. Op zo'n 100 meter zien we verschillende keren een walvis spuiten. Zo ademen ze. We zien spermwhales (potvissen) en humpbackwhales (bultruggen). Ze zijn in bijzonder grote getalen aanwezig, en na de blowup draaien ze naar beneden en slaat de staart sierlijk met een boog op het water ten afscheid. Ongelofelijk hoe veel er hier zitten. Met zijn allen komen ze af op de miljoenen Atlantische haringen, hun voedselbron. Daar jagen ze op.
Pas als het daglicht bijna op is, tegen half 2 varen we terug richting Tromsø. We moeten ook weer een beetje opwarmen want het is echt verschrikkelijk koud aan je handen als je foto's wil maken. Ook is het onvoorspelbaar waar ze opduiken. Ruben heeft wel een prachtig filmpje van de orka gemaakt, zie instagram. Onderweg krijgen we op de tv schermen van de gids nog uitgebreid uitleg over de regio, en over de soorten walvissen. Heel interessant!

In de avond gaan we eten bij "Graffi grill" restaurant bij de haven. De mannen een grote 2 persoons spare rib schotel, Lianne kipfilet met mango en papaja. Zeker niet goedkoop, maar erg lekker. Daarna lopen we naar Ølhallen, een brouwerij-pub met bier uit de meest noordelijk gelegen Mack brewery. Er zijn 70 soorten bier op de tap. We nemen een proeverij van 5 soorten (Ruben en Michel), en Lianne neemt een raspberry sour bier, ook van de tap. Het is er gezellig druk.
Onderweg terug een ommetje langs "Parkgata" een straatje wat bekend staat als een van de betere (dus donkere) en hogere plekjes om noorderlicht te zien in de stad. We spotten het noorderlicht door de camera! Het begin is gemaakt, en we zijn erg in onze sas met de eerste Aurora Borealis foto. Ruben en Michel lopen daarna nog heen en weer naar het Prestvannet meer op het hoogste punt van Tromsøya eiland in de hoop op nog meer Aurora. Er staan daar minimaal nog 40 andere mensen mee te hopen maar helaas, toch te veel wolken. En zo komt een hele mooie dag ten einde.

Geschreven door BoschVertrekt