Met spijt nemen we afscheid van Grand Khan Tengri hotel. Wat een fijne tijd hebben we hier gehad. Soms best ook heel fijn om wat luxe te hebben.
We gaan eerst tanken, want we hebben een lange rit voor de boeg. Via de een prachtige brede weg rijden we Naryn uit, langs veel hoge en kale bergen. Door een breed dal, en overal de borden van "let op, overstekende koeien". Wat daadwerkelijk ook gebeurd, regelmatig zelfs dat er koeien op de snelweg lopen.

Bij een bergpas op het hoogste punt zijn er eettentjes. Geen koffie, maar om amper 11 uur in de ochtend zit iedereen al aan de gebakken vis. Wij doen niet mee, een stukje verderop drinken wij in alle rust een thee.
De wegen worden slechter richting het Issyk Kul meer.
Overal zijn ze hele stukken aan de weg aan het werken, het schiet voor geen meter op. Bij een kleine supermarkt aan de rand van een dorp kopen we broodjes met aardappel vulling en een joghurtje voor lunch. Die eten we buiten op de traptreden van de supermarkt op, met nog een thee uit ons thermosflesje.
Daarna hobbelen we nog bijna 2 uur verder. Daar alweer tanken, we zijn bijna op onze bestemming. Lianne gaat betalen, maar er valt niks te betalen. Het houdertje met de bankpassen erin is kwijt. Uit haar zak gevallen bij de lunch dat is de conclusie. Het ritsje van de broekzak is namelijk nog open. Shit.....alles weg. Hoe dom kan je zijn om niet je zakje dicht te ritsen waar je bankpassen in zitten.
Dom dom dom!
Gauw alle passen blokkeren dan kan er niks gebeuren. Een half uurtje later komen er 2 berichten binnen. Er is 2x geprobeerd geld af te halen van de WISE card, en het is niet gelukt, de kaart is immers geblokkeerd. Gelukkig!
Iris belt nog naar ICS Mastercard, die is nu ook geblokkeerd en de Rabo pinpas kan ik ook in de app blokkeren.
Helaas zat het rijbewijs van Lianne er ook in, dat is dan jammer. Thuis maar weer een nieuwe kopen.
En de zorgpas zat er ook in, maar das niet erg.
Nog nooit hebben we dit gehad, en het is een heel gedoe natuurlijk, maar Lianne heeft het zelf verloren. Eigen schuld dus.
Het is zowieso wel even schrikken dat zoiets gewoon kan gebeuren.

We komen aan bij het prachtige yurtcamp Sonun, dat ligt aan het Issyk Kul meer. Prachtige zeer ruime yurt, en een mooie tuin met lekkere bankjes. We laten het even bezinken. Gelukkig kunnen we gewoon verder, we hebben nog 3 andere bankpassen/creditcards. En Michel zijn rijbewijs en beide paspoorten.
We lopen even naar het meer, er zijn mensen aan t zwemmen.

Om 7 uur in de avond gaan we eten. We zitten aan tafel met Luuk en Jeanine uit Eindhoven. De eerste Nederlanders die we in Kyrgyzstan ontmoeten trouwens, en pas na 1 week reizen.Het wordt een gezellige avond, ook zij zijn echte wereld reizigers dus genoeg gespreksstof. En ook zij houden net als wij niet van de standaard landen!

Geschreven door BoschVertrekt