Pas om 7.45 wakker geworden in onze yurt. Michel uiteraard al een uur eerder. Totaal geen kou geleden vannacht. Natuurlijk doofde dat kacheltje na een hele tijd. Maar onder het dekbed prima warm gebleven.
Vannacht hoorden we paarden grazen rondom de yurts.
De zon schijnt direct fel naar binnen als we de houten deurtjes openen. Het is eigenlijk al best aangenaam van temperatuur.
We gaan eerst een stukje naar het Soň Köl meer lopen. Totdat we niet verder kunnen, er ligt een tapijt aan kleine bolle grasheuveltjes tot aan het meer. Er staan overal edelweiss bloemen, niet meer helemaal in volle glorie, want het is immers eind augustus. Het is wel bijzonder deze bloemen hier te zien, maar we zijn boven 3000 meter en in een Alpine klimaat. Later zien we ook nog de blauwe gentiaan. Echt overal lopen de paarden, ze grazen waar ze maar willen. We genieten van de rust en van de oorverdovende stilte. Je hoort echt helemaal niks behalve dat er soms een insect langs komt zoemen.

Ontbijt om 9 uur, we hebben de tijd. Samen met het Franse stelletje, we hebben veel gemeen qua reisstijl en interesses.
Tanden poetsen in de openlucht aan de buitenkraan, met spiegel dat dan weer wel.
Bij het inladen van de spullen lijkt het of de linker voorband wat lucht kan gebruiken. We hebben hiervoor een apparaatje mee gekregen. Pierre en Michel proberen het eerst samen, zij rijden namelijk een precies dezelfde Lexus GX470. Na een tijdje roepen we de Kyrgisische jongeman erbij. Hij weet er wel raad mee, super handig zo'n jongen toch!
Na nog wat gerommeld te hebben, is het tijd voor nog een laatste koffie met Pierre en Emanuelle. Op het bankje met prachtig uitzicht op het meer.
Het is dan ook al tegen 12 uur voor we rijden.
We nemen een andere route de berg af, de zuidelijke 33 Parrots pass.
Het hoogste punt van de pas is op 3346 meter. Meteen valt ons al op dat de conditie van de gravelweg in veel betere conditie is dan de pas van gisteren. Het landschap is meteen ook heel anders dan aan de noordzijde. Hier groeien veel dennenbomen, en overal staan volop bloeiende bloemen. Prachtig is ook het uitzicht op de 33 haarspeld bochten van bovenaf. Het ziet er echt heel erg spannend uit, maar eigenlijk is het heel goed te doen. Veel minder kuilen en gaten en grote. stenen op de weg. Gisteren was echt een uitdaging, de route van vandaag is vooral volop genieten. Vele kilometers op gravel, dat schiet natuurlijk niet echt op.
Weer beneden in het dal hopen we een restaurantje te scoren. Het is al lang lunchtijd en we hebben behoorlijke trek. Maar gek genoeg komen we niks tegen. Arme dorpjes, die mensen zijn waarschijnlijk al blij als ze rond kunnen komen. Er is gewoon geen bestaansrecht voor een restaurantje hier überhaupt. Nog 52 km naar Naryn, door een heel breed dal. Naryn is een klein stadje met voorzieningen. We checken in bij het Grand Khan Tengri Hotel. Wow, wat lijkt dat ineens luxe na die yurt!
In het restaurant van het hotel eten we een erg verlate lunch, of een erg vroeg diner, das maar net hoe je het ziet. Een pot thee erbij van 1 liter black tea kost maar 67 eurocent en das goed voor de dorst en gezond.
Lianne neemt pompoensoep, en Udon noedels, Michel een kip Sichuan. Veel Aziatische gerechten op de kaart. Je zit hier immers vlakbij grote broer China. Al dit lekkers heeft natuurlijk wel een prijs in zo'n chique hotel. We tikken 9,36€ af inclusief de thee!
Vroeg avond nog even af tanken, ons bakbeest Vladje loopt maar liefst 1 op 5.
Nog wat boodschapjes voor de lunch morgen want we komen zeker weten onderweg niks tegen. Klein detail, we kunnen de opschriften niet lezen. En de winkels niet herkennen. Zo kwam het dat we een supermarkt binnen wilden gaan, maar het bleek geen supermarkt maar de wachtruimte bij een groot busstation. Gniffelend naar buiten gelopen.....

Geschreven door BoschVertrekt